WIDMA EMISYJNE WZBUDZONYCH ATOMÓW
Doświadczenie Balmera (1885):
Emisja światła ze wzbudzonego atomu H - dyspersja na pryzmacie - obserwacja
i rejestracja charakterystycznych linii widmowych w
obszarze widzialnym VIS
Długość linii widmowych spełniała
wyraŚenieBalmera zmodyfikowane przez
Rydberga(1890)
lub
gdzie: Rh= 107 (1/m) - stała doświadczalna Rydberga dla atomu H n - liczba naturalna
Ritz (1908) zaproponował ogólną zaleŚnośćna częstotliwość linii widmowych w postaci kombinacji tzw. termów widmowych częstotliwość linii widmowych mośna było przewidywać z róśnicy dwóch termów widmowych odkrycie innych serii widmowych w innych obszarach widma promieniowania elektromagnetycznego Podczerwień (IR) : Paschen (1908)
Nadfiolet (UV): Lyrnan (1922)
Ogólna zaleŚność:
gdzie: n = m + 1 - liczby naturalne, odpowiadające seriom widmowym
Lymana (1), Balmera (2) oraz Paschena (3).