kwota rozliczenia
• tytuł należności.
Polecenie pobrania (zapłaty) - jest to dyspozycja jakiej udziela swemu bankowi wierzyciel, zlecając uznanie swojego rachunku określoną kwotę i ściągnięcie przez bank należnej kwoty z rachunku dłużnika.
Polecenie pobrania ma zastosowanie, gdy występują pewne regularnie powtarzające się zobowiązania o określonej kwocie. Regulacje z tytułu określonych usług (energia elektryczna, woda).
Zaletami tej formy rozliczeń są:
• płatnik nie musi za każdym razem wystawiać polecenia przelewu
• nie musi pamiętać o terminie płatności
• odbiorca sam określa wpływy na rachunek
• nie musi kontrolować dużej ilości dokumentów związanych z płatnościami w innej formie.
Wady:
• dłużnik nie dysponuje własnymi środkami pieniężnymi,
• musi dbać, o to aby na rachunku w odpowiednim momencie były środki pieniężne,
• jeżeli na rachunku dłużnika nie ma środków pieniężnych, wierzyciel musi oddać kwotę jaką bank uznał jego konto.
Instrument ten został wycofany przez kilka lat, został przywrócony od 1.01.98 r.
Czek jest to pisemne polecenie wydane przez wystawcę jego bankowi do wypłacenia osobie upoważnionej przez dokument czekowy określonej kwoty środków pieniężnych i obciążenia tą kwotą rachunek wystawcy.
Czek:
• pieniądz handlowy powstał w średniowieczu
• powstały różne systemy czekowe,
• w 1933 r. podpisano konwencję o ujednoliceniu prawa czekowego,
Z czekiem związani są:
• wystawca - podmiot posiadający rachunek na blankiety czekowe,
• trasat - najczęściej bank, w którym wystawca posiada rachunek,
• podawca - podmiot przedkładający czek do realizacji.