- ich ustalenie wynika z zawartych umów i porozumień międzynarodowych (kontyngenty
konwersyjne) lub z własnych preferencji w UE (kontyngenty autonomiczne)
- są ustalone zainteresowanym importem w systemie licencyjnym (pozwolenia na przywóz
udzielone według kolejności upływu wniosków do komisji proporcjonalnie do historycznych wartości importu- dotyczy głównie towarów rolno- spożywczych) bądź w
systemie bez licencyjnym („kto pierwszy ten lepszy") tj. według zgłoszeń na granicy-
dotyczy głównie towarów przemysłowych)
4. Generalny System Preferencji
- istnieje od 1968 roku
- polega na przydzieleniu krajom rozwijającym się i najbiedniejszym preferencji celnych bez
wzajemności
- nie jest negocjowany lecz przyznawany jednostronnie przez WE
- podstawowym kryterium jest PKB per capita oraz wartość eksportu towarów
przemysłowych
Pozataryfowe instrumenty ochrony rynku:
1. Kontyngenty ilościowe (kwoty)
- ograniczają możliwość importu lub eksportu towaru z/do konkretnego państwBa do pewnej
ustalonej wielkości maksymalnej
- są przydzielone poszczególnym krajom członkowskim i importerom według kolejności
upływu wniosków o wydawanie tzw. licencji importowej
- mogą mieć charakter autonomiczny lub konwencyjny
2. Nadzór nad obrotem (surveillance):
- obowiązek uzyskania licencji importowej przed sprawdzeniem towaru (tzw. nadzór
uprzedni)
- obowiązkowa rejestracja upływu towaru na granicy UE (nadzór zastępczy)
-cel: bieżąca kontrola Komisji Europejskiej nad wielkością importu niektórych towarów
- dotyczy między innymi: stali, odzieży, obuwia