76298

Cele polityki pieniężnej

Bank Centralny wyznacza trzy rodzaje celów polityki monetarnej a mianowicie -cel ■strategiczny - cel pośredni - cel operacyjny.Współcześnie dominującym celem strategicznym stosowanym przez banki centralne jest cel inflacyjny. Zadaniem banku jest prowadzenie polityki pieniężnej w taki sposób aby przyrost cen w średnim okresie w gospodarce nie przewyższał określonego na ogól niskiego wskaźnika inflacji, pomyślne wy konanie celu inflacyjnego zapewnia równowagę finansową w gospodarce. Stabilność cen jest warunkiem trwałego wysokiego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego niskiego bezrobocia. Cel strategiczny może być zrealizowany ptzez kolejne cele roczne zwane celami pośrednimi Jednym z nich było i jest stosowane obecnie oddziaływanie na rynkowe storn procentowe- Bank Centr alny ma duży wpływ na poziomoprocentowania na rynku pieniężnym a przez to na ogól stóp procentowych. Znaczenie stopy procentowej zależy również od jej wpływu na cel strategiczny a więc wpływu na ceny i produkcję. Stabilizacja rynkowych stóp procentowych jest pożądana wówczas, gdy bankowi centralnemu zależy na stabilizacji dochodu realnego społeczeństwa. Zatem stopy procentowe jako cel pośredni dobrze służą minimalizowaniu inflacji. Warunkiem jest jednak stabilność autonomicznych czynników wyznaczających popyt globalnym a wiec skłonności do konsumpcji i inwestycji, wydatków rządowych i podatków

Drugim celem pośrednim w polityce pieniężnejjest kształtowanie podaży pieniędzy w

okresach rocznych - i polega ona na określeniu granicy dopuszczalnego wzrostu ilości pieniądza w obiegu w ujęciu nominalnym i realnym Stabilizacja podaży pieniądza wymaga reagowania banku centralnego na ewentualne wahania mnożnika pieniężnego na nieplanowane wahania ilości obiegu pieniądza Zalety podaży pieniądza jako celu pośredniego polityki pieniężnej wynikają z wad stopy procentowej.

* cel operacyjny polityki pieniężnej

Bank centralny cel operacyjny realizuje -dzięki codziennym transakcjom kupna i sprzedaży krótkotenninowych instrumentów finansowych na rynku pieniężnym.. Realizacja celu operacyjnego umożliwia kształtowanie całej bazy podaży pieniądza i wszystkich stóp procentowych na rynku finansowym. W przeszłości skupiano się na kształtowaniu bazy monetarnej MO , co umożliwiało bankowi centralnemu oddziaływanie na cala podaż pieniądza (M3) poprzez relację między wartością M3 i wartością MO zwaną mnożnikiem pieniężnym.

Jednak badania empiryczne dowiodły ,ze kontrola podaży pieniądza nie jest wystarczającym warunkiem hamowania inflacji i dlatego nowym celem operacyjnym w Polsce stała kontrola stóp oprocentowania transakcji depozytowo- kredytowych na rynku międzybankowym. Bank Centralny kształtuje stopę oprocentowania jednodniowych depozytów na rynku miedzy bankowym i czyni to poprzez wyznaczenie poziomu tzw. stopy depozytowejczyli stopy oprocentowania jednodniowych wkładów terminowych dla tych banków komercyjnych, które maja nadmiar płynności., jest to dolny pułap poziomu stóp oprocentowania tychże depozytów a górnym pułapem jest stopa lombardów a tj. stopa oprocentowania jednodniowych kredytów jakie bank centr alny udziela bankom komercyjnym na uzupełnienie rachunku bieżącego., obecnie w Polsce bank centralny kształtuje tzw, stopę POLONIA ( dawna WIBID) bank centralny wyznacza jeszcze jedną stopą podstawową - stopę referencyjną - która wyznacza wysokość oprocentowania bonów pieniężnych sprzedawanych przez NBP bankom komercyjnym.