76413

Test na obecność DNA wirusa HPV posiada wysoką wartość prognosty czną; wynik dodatni oznacza zakażenie wirusem HPV. wynik ujemny u pacjentki z wynikiem cytologicznym ASCUS stanowi podstawę do podjęcia przez lekarza decyzji o kontroli cytologicznej za 6 do 12 miesięcy

Inne czynniki ryzyka rozwoju raka szyjki macicy

Oprócz zakażenia HPV wymienia się szereg czynników, które istotnie zwiększają ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy. Głównymi czynnikami wpływającymi na powstanie nowotworu są:

•    przewlekłe zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego HPV 16 i 18 lub innymi typami onkosennymi

•    wiek

•    wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego

•    duża liczba partnerów płciowych

•    wieloletnie palenie papierosów

•    niski status socjoekonomiczny

•    śródnabłonkowa ncoplazja szyjki (CIN ) w wywiadzie

Spośród czynników prawdopodobnych wymienia się także:

•    wieloletnie stosowanie hormonalnych leków antykoncepcyjnych

•    dietę ubogą w antyoksydanty

•    częste niclcczone stany zapalne pochwy wywołane przez Chlamydia trachomatis. Ncisscria gonorriioea.

HSV-2

METODY ZAPOBIEGANIA RAKOWI SZYJKI MACICY

Zapobieganie rakowi szyjki macicy obejmuje profilaktykę pierwotną, czyli działania podejmowane w celu zapobiegania rozwojowi choroby (styl życia, szczepienia przeciw HPV) oraz profilaktykę wtórną, polegającą na rozpoznawaniu oraz leczeniu stanów przedrakowych i raka szyjki na wczesnym etapie

Szczepionka

Do stworzenia szczepionki profilaktycznej przeciw- zakażeniom HPV wykorzystana została naturalna zdolność białek otoczki wirusa HPV do wywoływania reakcji odpornościowej organizmu. Do dnia dzisiejszego nie udało się jednak opracow-ać szczepionki, która hamowałaby postęp już istniejącego raka szyjki macicy. Pamiętać należy, że szczepienie w znacznym stopniu obniża ryzyko zachorowania na raka. cłiociaż nie daje 100% gwarancji, źc kobieta nic zachoruje. Natomiast w połączeniu z wymazem cytologicznym stanowi optymalne narzędzie profilaktyki.

Obecnie istnieją dwie szczepionki profilaktyczne: szczepionka cztcrowalentna. skierowana przeciw HPV 6, 11. 16 i 18. oraz dwuwalentna. zawierająca antygeny skierowane przeciw wirusom HPV 16 i 18. Obie szczepionki wykazują 100% skuteczność w ciągu pięciu lat obserwacji. Rutynowe stosowanie szczepionki jest rekomendowane dla dziewczynek przed rozpoczęciem inicjacji seksualnej, a także zalecane dla dziewcząt w wieku 13-18 lat. jeśli nic zostały zaszczepione wcześniej Na obecnym etapie badania kliniczne nic dostarczają jednoznacznych danych klinicznych i ekonomiczny di wskazujący di. czy należy szczepić kobiety między 19 a 26 rokiem życia i starsze. Decyzja w tej sprawie powinna zostać podjęta na podstawie rozmowy pacjentki z lekarzem Jednakże, w przypadku szczepienia kobiet, które rozpoczęły już współżycie, lekarz bezwzględnie