67895

METODY ROZLICZENI*

1.    Metody rozliczania świadczeń wydziałów pomocniczych:

•    Rozliczenie wg stawek rzeczywistych:

o Brak świadczeń wzajemnych

o Przynajmniej jeden wydział nie odbiera świadczeń wzajemnych

o Wszystkie wydziały świadczą sobie nawzajem usługi (uproszczone metody, układ równań)

•    Rozliczenie wg stawek umownych (planowych)

o Dobór stawki umownej - może nią być:

s Planowany jednostkowy koszt świadczeń S Rzeczywisty koszt jednostkowy okresów ubiegłych s Cena sprzedaży

o Zakres stosowania stawki umownej:

S Część świadczeń jednego lub kilku wydziałów s Całość świadczeń jednego wydziału S Całość świadczeń wszystkich wydziałów (procedura i kontrola; problem rozliczenia odchyleń)

2.    Zalety stosowania stawek umownych:

•    Zmniejszenie nakładu pracy

•    Możliwość bieżących obciążeń odbiorców (wydział podstawowy)

•    Kontrola i analiza kosztów

3.    Metody uproszczone rozliczenia kosztów wydziałów pomocniczych:

•    Metoda zerowa - założenie, e świadczenia wzajemne lub zużycie na własne potrzeby me istnieją lub koszty ich są niewielkie

•    Metoda kosztów bezpośrednich - polega na rozliczaniu jedynie kosztów bezpośrednich świadczeń międzywydziałowych tj. bez kosztów pośrednich; stosuje się ją głównie do rozliczania świadczeń wzajemnych; przy tej metodzie koszty bezpośrednie świadczeń wewnętrznych ujmuje się nie na wydziałach świadczących, lecz od razu na wydziałach korzystających ze świadczeń.

•    Metoda międzywydziałowego wyrównania kosztów - jest rozwinięciem metody kosztów bezpośrednich, przy tej metodzie koszty bezpośrednie świadczeń międzywydziałowych odnoszone są wprost na wydziały korzystające ze świadczeń; dodatkowo wydziały odbierające świadczenia obciążane są częścią kosztów wspólnych dotyczących tych świadczeń (najczęściej stosuje się planowane wskaźniki narzutu)