1. Wydziały pomocnicze funkcjonują1 przedsiębiorstwach z przeznaczeniem do obsługi zasadniczego procesu jednostki. Zazwyczaj efektem ich działalności sąjednorodne produkty i koszty zebrane na tych kontach (wydziałów pomocniczych) są przerzucane na odbiorców ich usług bądź wyrobów.
2. W związku z tąprostąstrukturąkosztów na kontach wydziałów pomocniczych zbierane sązarówno koszty bezpośrednie jak i pośrednie.
3. Rozliczanie kosztów tych wydziałów polega na ustaleniu kwot przypadających na odbiorców ich usług.
4. Rozliczanie kosztów wydziałów pomocniczych:
• (1) Ujęcie kosztów wydziałów świadcząpych (ewidencja na kontach analitycznych).
• (2) Ustalenie rozmiarów świadczeń ich rozdzielenie na odbiorców (dokumentacja i rozdzielniki świadczeń)
• (3) Wycena świadczeń, według rozdzielników kosztów.
• (4) Ujęcie w ewidencji świodczeń wydziałów pomocniczych.
5. Możliwość ujęcia kompletnych kosztów wyrobów zależy od powiązania świadczeń wydziałów pomocniczych
• I - Żaden wydział nie odbiera świadczeń
A
X "
B
X
c
X "
• II - Przynajmniej jeden wydział nie odbiera świadczeń wzajemnych
> X |
r- B C | ||
X |
—«—► x |
—a~> | |
ł |
S X - koszty pierwotne zebrane w ciągu okresu na tych wydziałach o I - rozliczenie wydziałów pomocniczych, gdy nie ma świadczeń wzajemnych jest proste, wprowadza się do zastosowania procedury od 1 do 5. o II - przynajmniej 1 wydział nie odbiera świadczeń wzajemnych o III - w przypadku świadczeń wzajemnych należy rozpatrywać relacje między wydziałami i do rozliczeń dobierać kole ino wydziały, które zgromadziły komplet kosztów
• Stawka rzeczywista - układ równań, w których niewiadomymi są koszty jednostkowe danych wydziałów.
• Stawka planowana - kolejność nie odgrywa roli, gdy stosowana jest w pełnym zakresie
1
III - Każdy wydział odbiera świadczenia wzajemne