3582334255

oraz kosztów działalności pomocniczej w kosztach całkowitych jest wysoki i wykazuje tendencję wzrostową,

2) zasadą dużej różnorodności, sugerującą wdrażanie rachunku kosztów działań w tych przedsiębiorstwach, w których jest duża różnorodność działalności pod względem zróżnicowania asortymentowego produkcji, realizowanych procesów gospodarczych oraz klientów przedsiębiorstwa.

Zasady te wynikają z podstawowego przedmiotu zainteresowań rachunku kosztów działań, jakim są koszty działań wspomagających procesy wytwarzania i sprzedaży produktów. W ostatnich latach obserwuje się wyraźny wzrost znaczenia tych procesów w działalności przedsiębiorstw.

Sednem rachunku kosztów działań jest identyfikacja czynników determinujących poziom pośrednich kosztów działalności oraz ustalenie zależności tych kosztów od określonych parametrów działalności przedsiębiorstwa. Dlatego w rachunku kosztów ABC szczególną uwagę zwraca się na odpowiedni sposób grupowania i pomiaru kosztów pośrednich oraz ich rozliczania na produkty. W rachunku tym odchodzi się od uproszczonego rozliczania kosztów pośrednich między produkty na podstawie jednego, umownie przyjętego klucza rozliczeniowego, stosuje się natomiast większą liczbę bardziej zróżnicowanych kluczy rozliczeniowych. Przy tym w rachunku kosztów działań koszty pośrednie są grupowane według działań, które traktuje się jako przyczyny ponoszenia tych kosztów, a nie według miejsc powstawania, jak to się czyni tradycyjnie. Takie podejście do kosztów pośrednich umożliwia wykazywanie tych kosztów z większą szczegółowością oraz bardziej precyzyjną ich alokację między produkty.

W rachunku kosztów działań stosuje się odmienne podejście kosztów pośrednich. Jeśli chodzi o koszty bezpośrednie, to podobnie jak w tradycyjnym rachunku kosztów są one wprost odnoszone na poszczególne produkty z uwzględnieniem wielkości zużycia zasobów przy wytwarzaniu tych produktów. Koszty pośrednie natomiast są grupowane wstępnie według działań z uwzględnieniem ilości zasobów zużywanych do wykonania poszczególnych działań. Następnie koszty pośrednie zgrupowane w przekroju działań są rozliczane na produkty na podstawie kluczy rozliczeniowych powiązanych z wielkością wykonanych działań. Jest to zasadnicza różnica w porównaniu z tradycyjnym systemem rachunku kosztów, w którym koszty pośrednie są grupowane według miejsc ich powstawania, a następnie są rozliczane na produkty na podstawie umownych kluczy rozliczeniowych.