77465

Związki wyznaniowe dzielimy na:

Monoteistyczne - wiara w jednego Boga Politeistyczne - wiara w wielu Bogów

Ze względu na budowę dzielimy na:

-    Scentralizowany - np. Kościół Katolicki - Papież

-    Zdecentralizowany - nie ma głównego ośrodka władzy mp. Kościół prawosławny, protestancki.

Normy prawa wyznaniowego determinowane są przez różnorodne przesłanki ideologiczne, społeczne i polityczne. Dominującą wśród nich rolę odgrywają: struktura wyznaniowa ludności, tradycje historyczne, orientacje polityczne grup wyznaniowych, założenia ideologiczne określające charakter państwa, koncepcje polityki wyznaniowej. Wpływają one na przedmiotowy zakres regulacji prawnej i powodują niejednolitość rozwiązań instytucjonalnoprawnych.

Biorąc za podstawę kryterium funkcji religii i roli związków wyznaniowych w życiu państwowym, możemy wyodrębnić w świecie współczesnym dwa typy rozwiązań, stanowiących dwa przeciwstawne systemy stosunków między państwem a związkami wyznaniowymi:

-    System Powiązania (państwo i związków wyznaniowych) państwa uznają religię za podstawię moralności społecznej i ważny czynnik życia państwowego, a związkom wyznaniowym przyznają uprawnienia w zakresie realizacji niektórych funkcji publicznych. Związki wyznaniowe uzyskują charakter organizacji publicznoprawnych.

-    System rozdziału (kościoła i państwa) państwa uznają religię za sprawę prywatną obywateli i nie stosują kryteriów wyznaniowych w sferze swej działalności. Związki wyznaniowe traktowane są jako zrzeszenie prywatne i nie wykonują funkcji publicznych.

Prawo wyznaniowe występuje w mniejszym lub większym rozmiarze w systemie prawnym każdego państwa. W niektórych państwach prawo wyznaniowe wyodrębniło się jako przedmiot osobnej dyscypliny prawniczej. Największym dorobkiem teoretycznym w tej dziedzinie poszczycić się może nauka Niemiecka i Włoska: