widzenia składki są świadczeniami na cele religijne. Kościoły i związki wyznaniowe uzyskują dochody za najem lokali, wynajmowanie ławek w kościele, z opłat cmentarnych. Większego znaczenia nabierają dochody z prowadzenia działalności gospodarczej, której cele nie musza już być ograniczane do zaspokajania potrzeb religijnych wyznawców czy związków wyznaniowych. Katolickie osoby prawne uzyskują dochody prawne z gospodarstw rolnych i prowadzenia różnorodnej działalności gospodarczej. A także dotacje ze strony państwa lub innych instytucji na rzecz działalności prowadzonej przez instytucje kościelne do, których państwo zobowiązuje się z tytułu rekompensaty za przywłaszczone nieruchomości bądź z tytułu wkładu, jaki podmioty kościelne wnoszą do życia publicznego na równi z podmiotami świeckimi.
Obecnie znacznemu zwiększeniu uległy subwencje państwowe na rzecz kościołów i związków wyznaniowych. Przybierają one różne formy. Z budżetu państwa finansowane są: Katolicki Uniwersytet Lubelski, Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie (bez dotacji na cele inwestycyjne), Chrześcijańska Akademia Teologiczna, Wydziały Teologii Katolickiej na uniwersytetach: kard. S. Wyszyńskiego, opolskim, olsztyńskim,
poznańskim, wrocławskim, oraz wynagrodzenie nauczycieli religii w szkołach i przedszkolach.
Nie można też pominąć tego że z Funduszu Kościelnego opłacane są częściowo bądź całkowicie składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe duchownych i członków zakonów, a także dotacje udzielane na działalność charytatywna i oświatową oraz ochronę zabytków kościelnych. Nie można pominąć także dotacji ze strony organów samorządu teiytorialnego, traktowanych jako darowizny, ze strony przedsiębiorstw państwowych i prywatnych, a także odpisów od podatku dochodowego od osób fizycznych na kościelna działalność charytatywno-opiekuńczą.
Państwo Polskie jako państwo świeckie nie finansuje działalności instytucji kościelnych. Natomiast może ono finansować bądź współfinansować takie formy działalności, instytucji kościelnych, które służą innym celom, ale tylko w granicach określonych w ustawie.
Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania formułuje w tej sprawie generalna regułę: "Państwo i państwowe jednostki organizacyjne nie dotują i nie subwencjują kościołów i innych związków wyznaniowych (art 10 ust. 2). Ustawa wprowadza możliwość wyjątku od tej reguły, które mogą być określone w ustawach lub przepisach wydanych na podstawie ustawy. Wyjątki te dotyczą subwencjonowania przez państwo określonych zadań realizowanych przez instytucje kościelne w różnych sferach życia publicznego, które nie sa nastawione na zysk:
zadań finansowanych z Funduszu Kościelnego
działalności instytucji kościelnych na rzecz zadań, analogicznych do zadań realizowanych przez instytucje państwowe i pozarządowe
2. Uznanie praw majątkowych kościołów i związków wyznaniowych.
Z konstytucyjnej zasady poszanowania przez państwo niezależności i autonomii kościołów w swoim zakresie (art.. 25 Konstytucji RP), wynika, iż normy prawa kanonicznego dotyczących uprawnień majątkowych Kościoła katolickiego maja moc obowiązująca tylko w porządku kościelnym. Natomiast skuteczność w porządku państwowym może zapewnić i uznanie przez państwa Jest zatem uznanie środkiem technicznym , przy którego użyciu państwo upoważnia podmioty kościelne do
2