- Deklaracja praw w tym wydaniu ograniczyła katalog wolności w porównaniu do ostatniej
( 1793), o równości mówi tylko jako równości wobec prawa, w sformułowaniu niemuszącym obejmować równości politycznej praw wyborczych
- zawierała listę obowiązków
- po raz pierwszy we Francji ustanowiła władzę ustawodawczą w formie dwuizbowego ciała ustawodawczego, które tworzyły Rada Pięciuset i rada Starszych, wybierane na 3 lata, co roku 1/3 składu obu izb była odnawiana przez nowe wybory
- konstytucja wróciła do wyborów pośrednich, wyborcy wybierali elektorów, ci posłów
- ograniczyła powszechność wyborów powracając do cenzusu majątkowego i podnosząc cenzus wieku
- Inicjatywa ustawodawcza należała tylko do Rady Pięciuset, Rada starszych mogła ustawę zatwierdzić w całości lub odrzucić, nie mogła wprowadzać poprawek
- władzę wykonawczą miał Dyrektoriat 0 kolegium złożone z 5 dyrektorów, wybierani na 5 lat, co roku zmieniał się jeden, wyboru 1 dokonywała, co roku Rada Starszych z 10 kandydatów przedstawionych przez Radę Pięciuset; sprawowali władzę wykonawczą niepodzielnie, powoływali ministrów, którzy byli zwykłymi urzędnikami
- wprowadziła podział władzy między Dyrektoriat i Rady; Dyrektorzy nie mieli prawa zwoływać, odraczać ani rozwiązywać Rad, ani uczestniczyć w ich zebraniach. Rady nie mogły interpelować ani usunąć dyrektorów, nie podlegali oni odpowiedzialności politycznej, byli odpowiedzialni prawnie, z tytułu naruszenie prawa Rady mogły ich oskarżać przed Sądem Najwyższym.
Konstytucja konsularna i 1799 r.
Nie zawierała Deklaracji Praw, lecz jedynie niektóre artykuły gwarantujące prawa i wolności obywatelskie; przyjęła teoretycznie teorię podziału władzy
- stworzyła pozory wyborów powszechnych, przyznając obywatelom od 21 roku życia prawa wyborcze, system wyborczy oparto na listach zaufania, wszyscy obywatele w poszczególnych okręgach, drogą wyborów powszechnych powoływali spośród siebie 1/10 obywateli godnych piastowania urzędu, powstawała lista okręgowa, potem ci z listy okręgowej wybierali, 1/10 którą wpisywano na listę deparlamentamą, a ci znów 1/10 na listę narodową. Pierwszy konsul wybierał z tych list odpowiednio funkcjonariuszy na szczeblu okręgowym i deparlamentarnym, a Senat ze składu listy narodowej konsulów i członków zgromadzeń ustawodawczych
- Ustawodawstwo rozdzielono między pierwszego konsula i 4 różne organy - Rade Stanu, Trybunat, Ciało Ustawodawcze, i Senat
- rada Senatu składała się z członków nominowanych przez pierwszego konsula, zadaniem było opracowywanie projektów ustawodawczych, które przedstawiał pierwszy konsul, wykonywała sądownictwo administracyjne
-Trybunat - 100 członków, dyskusja nad projektami ustaw
- Ciało Ustawodawcze - 300 członków, uchwalało ustawy, projekty przedstawiali trzej członkowie Rady Stanu i trzej Trybunatu, nie miało prawa dyskutowania nad projektami, mogło je jedynie przyjąć lub odrzucić
- Senat - 80 członków dożywotnich, miał prawo badania zgodności ustaw z konstytucją, uchylania ustawy uznanej za sprzeczną z nią, inicjatywę w zakresie rewizji konstytucji. Projekt zmiany konstytucji uchwalony przez Senat miał być potwierdzony w plebiscycie przez ogół ludności. Senat dokonywał z listy narodowej wyboru konsulów, członków trybunatu i Ciała Ustawodawczego oraz Sądu Kasacyjnego
- wniosek ustawodawczy zgłaszał pierwszy konsul. Rada Stanu opracowywała projekt ustawy, który przechodził do trybunatu, gdzie dyskutowano projekt. W razie przyjęcia