77766

Senat w Księstwie Warszawskim

Składał się z 6 biskupów, 6 wojewodów i 6 kasztelanów powoływanych przez króla dożywotnio. Obradom przewodniczył wybrany przez króla prezes.

Senat potwierdza prawo (które przekazuje izba poselska) wyjąwszy w przypadkach następujących:

1)    jeżeli prawo uchwalone nie było podług formalności przepisanych konstytucją lub jeżeli obrady zdarzonym gwałtem jakim zamieszane zostały;

2)    jeżeli mu wiadomo, że prawo nie było przyjęte większością głosów;

3)    jeżeli senat uznaje, że prawo jest przeciwne albo bezpieczeństwu kraju, albo przepisom niniejszej ustawy konstytucyjnej.

Prerogatywy w konstytucji kwietniowej

1.    Wynikały z osobistej władzy prezydenta.

2.    Nie wymagały kontrasygnaty (nieograniczona swoboda decyzji)

3.    Za prerogatywy nikt prawnie nie odpowiadał

Przykłady:

-    wskazanie kandydata na prezydenta

-    wyznaczenie na czas wojny swojego następcy

-    powołanie i odwołanie: prezesa RM, prezesa NIK, I prezesa SN, naczelnego wodza i GISZ.

-    rozwiązanie sejmu i senatu

-    oddawanie członków pod TS

-    stosowanie prawa łaski

(Prezydent miał również uprawnienia zwykłe - wymagały one kontrasygnaty prezesa RM i odpowiedniego ministra)

Rada stanu w K. W

Składała się z 6 ministrów i 4 referendarzy, pod przewodnictwem króla, wicekróla bądź prezesa RM. Opracowywała projekty ustaw, które przekazywano do izby poselskiej.

Postępowała jak sąd kasacyjny w postępowaniu cywilnym i karnym, jako sąd administracyjny kiedy roztrzygała spory o kompetencje między organami administracyjnymi i sądami.

Podejmowała decyzje o oddaniu pod sąd urzędników, sprawowała kontorlę rachunków państwowych.

Jej decyzje musiałby być zatwierdzone przez króla.