dochody z usług czynników produkcji
Założenia do funkcjonowania powyższego modelu:
1) Brak państwa (czyli systemu podatkowego i wymiany międzynarodowej)
2) Konsumpcja gospodarstw domowych równa jest dochodowi.
3) Brak inwestycji.
Transakcje między tymi dwoma grupami funkcjonują następująco:
1) Przedsiębiorstwa produkują i sprzedają całość produkcji gospodarstwom domowym.
2) Gospodarstwa domowe wydatkują całość dochodów na zakup towarów i usług.
3) Przedsiębiorstwa zakupują czynniki produkcji w gospodarstwach domowych.
4) Gospodarstwa domowe uzyskują dochody ze sprzedaży czynników produkcji.
Dochody z usług czynników produkcji = Dochodom = Wydatkom
W tym najbardziej uproszczonym modelu ruchu okrężnego płatności towarów i czynników produkcji strumienie wydatków równają się strumieniom dochodów oraz wielkości produkcji. To oznacza, że mamy trzy metody liczenia skali wzrostu gospodarczego:
1) sumowanie produkcji,
2) sumowanie dochodów,
3) sumowanie wydatków podmiotów gospodarczych.
Ad. 1. Metoda sumowania produkcji (metoda wartości dodanej)
Liczymy co każde przedsiębiorstwo dokłada: płace, zyski, amortyzację wszystkich przedsiębiorstw gospodarki. Sumujemy wartość dodaną w skali.
Ad. 2. Metoda dochodowa
• Dochody z pracy
• Wszelkie dochody pozapłacowe
• Dochody z kapitału
• Dochody z ziemi
• Dochody z czynników produkcji
• Dochody z czynszów
• Dochody z oszczędności.
Ad. 3. Metoda sumowania wydatków:
• Wydatki gospodarstw domowych (C)
• Wydatki przedsiębiorstw (I)
• Wydatki rządowe (G)
Mierniki wzrostu gospodarczego