81537

35.    Palestra: (boisko sportowe) pierwszy stopień wychowania obywatelskiego

36.    Pedotrib: nauczyciel w palestrze, Ateny

37.    Kunszty: obejmowały naukę tańca, ćwiczenia gimnastycznego, skoków, biegów, musztry wojskowej, jazdy konno.

38.    Najważniejsze umiejętności w Atenach: czytanie i pływanie.

39.    Kim byli Sofiści i przedstawiciele: Sofiści to wędrowni mędrcy, nauczyciele, pedagodzy. Uczyli mowy, dobierania argumentów. Filozofia Sofistów koncentrowała się wokół człowieka, czyniąc go miarą wszystkich rzeczy. Działali w V-IV w. p.n.e. Przedstawiciele: Krytiasz,

Gorgiasz, Protagoras, Hippiasz i Alkidamos.

40.    Najważniejsze przedmioty Sofistów: filozofia, dialektyka, retoryka.

41.    Relatywizm teoriopoznawczy: poznanie prawdy przez zmysły, relatywizm - względność

42.    Isokrates: uczeń sofistów, założył pierwszą formalną szkołę retoryki w Atenach ok. 390r p.n.e.

43.    Hellenizm: ideał arystokratyczny wolnego i szlachetnego człowieka, wykształcony ogólnie, ale dość jednostronnie i powierzchownie, raczej językowo i literacko niż przyrodniczo.

44. W okresie hellenistycznym ukształtował się podział szkół:

a)    elementarne - miasta i wsie, chłopcy i dziewczęta z rodzin mniej zamożnych

b)    średnie i wyższe - tylko dla chłopców, wiedza encyklopedyczna, język grecki obowiązkowy. W szkole średniej 7 sztuk wyzwolonych.

45.    Gimnazjarcha: dyrektor i mecenas szkoły średniej w okresie hellenistycznym.

46.    Platon: założył pierwszą Akademię w Atenach, stworzył teorię państwa, jego dzieła „Obrona Sokratesa", „Państwo", „Prawo", „Uczta"

47.    Cztery cnoty Platona: sprawiedliwość (harmonia wewnętrzna duszy), mądrość (dusza rozumna), odwaga (dusza uczuciowa), umiarkowanie (dusza impulsywna)

48.    Anamneza: przypominanie sobie przez duszę tego co widziała w świecie idei. Według Platona dzielił świat na świat idei i świat rzeczy realnych

49.    Idealizm: kierunek przeciwstawny realizmowi, według którego idea. myśl, świadomość są pierwotne, natomiast byt, rzecz - wtórne. Platon uważał, że pierwiastki idealne mają przewagę nad realnymi.

50.    Sokrates: był nauczycielem Platona, nie napisał żadnego dzieła, nauczał za darmo, uważał że w życiu człowieka jest wiedza wrodzona i nabyta.

51.    Pedagogikę Sokratesa nazywamy heurezą

52. Metody Sokratesa:

Heurystyczna (akuszerska) powolne dochodzenie do prawdy.

-    Indukcja od szczegółu do ogółu Dedukcja od ogółu do szczegółu

-    Negatywna (krytyczna, elektryczna) tępimy to co negatywne przez oczyszczanie umysłu Pozytywna (majutyczna, odkrywcza) uczymy się tego co dobre

53.    Czego uczył Sokrates: uczył bezinteresownie cnoty każdego kto tego zapragnął

54.    Czyje są metody poznania: Sokratesa: nie pozostawił żadnych dzieł; jego słynne słowa to „wiem, że nic nie wiem"

55.    Arystoteles: twórca teorii nauczania; jego dzieła to: „Polityka", Metafizyka", „Etyka"

56.    Pierwsze liceum: założył Arystoteles w 334 r. p.n.e.

57.    3 dusze według Arystotelesa: roślinna, zwierzęca, myśląca

58.    Etapy poznania Arystotelesa: etap pierwszy - od urodzenia do 7 roku życia, etap drugi od 7 do 15 roku życia, etap trzeci od 16 do 22 roku życia

59.    Stopnie poznania Arystotelesa: postrzeganie, zapamiętywanie, uogólnianie

60.    Dualizm: dwoistość, istnienie obok siebie dwóch odrębnych zjawisk, nurtów, pierwiastków, zasad działania lub poznania np. materii i ducha, ciała i duszy, zła i dobra; Arystoteles chciał pogodzić materializm z idealizmem.

61.    Twórca dialektyki: Piotr Abelard

62.    Heureza: metoda nauczania mająca nakłonić ucznia do aktywnych, samodzielnych obserwacji, doświadczeń, poszukiwań

63.    Kto napisał „Żywot" i „Moralność": Plutarch

STAROŻYTNY RZYM

64.    Powstanie miasta Rzym: 21.04.753 p.n.e. (Remus i Romulus)

65.Okresy w starożytnym Rzymie:

a)    rodowy (królewski) do VI w p.n.e.

b)    republikański od VI do I w p.n.e.

c)    cesarski od I w p.n.e. do V w n.e.