81635

Specyfika rozwiązań systemowych wynika z czynników:

•    strukturalno-instytucjonalnych - kwestia przewagi elementów rządzenia nad rządem, łączenie kilku poziomów porządków politycznych: regionalnego, międzyrządowego, ponadnarodowego oraz dynamizm i zmienność struktury.

•    l-unkcjonalnych- determinuje charakter przyjętych zasad systemowych i instytucjonalnych. Podkreśla się tutaj fakt, że integracja europejska nie stanowi wyłącznie odpowiedzi na dążenia o charakterze ekonomicznym.

•    Aksjologicznych- wskazuje na wartości, jakie legły u podstaw integracji (pokój, solidaryzm, jedność) tworzą one szerszy kontekst ideologiczny i doktrynalny przemian instytucjonalnych.

Uwagi ogólne:

>    System polityczne UE różnie się od systemu politycznego państwa. UE nie ma monopolu na prawomocne użycie siły. Prawo użycia siły przez policję i siły bezpieczeństwa pozostaje w gestii rządów narodowych.

>    System polityczny UE jest w wysokim stopniu zdecentralizowany i wyizolowany, opiera się na dobrowolnym zaangażowaniu państw członkowskich i ich obywateli, i jest zależny od organizacji niższego rzędu.

Oznacza to, że integracja europejska stworzyła nowy, skomplikowany system polityczny. Pociągnęło to za sobą przedefiniowanie roli państwa w Europie. Z drugiej strony UE nie jest słanie funkcjonować jako w pełni wykształcony system polityczny bez całkowitej tną^fflfnran^cjerytorialnej państwa.

Poziomy systemu politycznego (wg S. Hixa) :czy neoinstytucjonalizm. Wszystkie one czerpią

•    poziom obywateli argumenty z dziedziny nauk politycznych.

•    poziom polityki (związany z istnieniem poziomu obywateli)

•    poziom władz

•    poziom tworzenia polityki

Jak w każdym systemie politycznym, także w systemie UE zachodzi sprężenie zwrotne. £ętbałplążenia zwrotnego nie jest tak wyraźna jak w systemach narodowych. Świadczy o tym fiildbywatele UE większość informacji dotyczącej polityki UE i procesów w niej eaełp^ząinarbdowych źródeł, a nie europejskich .

W systemie UE jest wiele aktorów politycznych: rządy narodowe, instytucje ponadnarodowe, partie polityczne na poziomie narodowym i europejskim, administracja narodowa i gnnppajskisku. aktorzy indywidualni, a kontekst instytucjonalny i polityczny jest złożony.

Tnortaiieć jakie są interesy aktorów politycznych, jakie są ich strategiczne relacje wobec sjęłank zoiiia instytucjonalne hamujące ich zachowania, ich optymalne strategie polityczne i reformy instytucjonalne, dzięki którym aktorzy zabezpieczają realizację swoich celów politycznych.

Kategoria systemu politycznego, wykorzystywana w przypadku UE pozawala, także na tMmŻM99aśniających fenomen integracji europejskiej. Posłużyła ona sformułowaniu takich współczesnych ujęć teoretycznych jak: teoria rządów ponadnarodowych, liberalny governmetalizm