wojny światowej w państwach przyjmujących pomoc. Plan ograniczył też wpływy radykalnych ugrupowali na Starym Kontynencie i przyczynił się do „powstrzymania" komuiuzmu. Ułatwiło więc to integrację europejską, gdyż nie było już sytuacji gdzie integracja jednego państwa z drugim byłaby uciążliwa gospodarczo dla któregoś z nich. Wyrównano też różnice społeczne i gospodarcze w Europie Zachodniej a państwa takie jak RFN. Francja, czy kraje Beneluxu mogły spokojnie skupie się na integracji a nie na odbudowie swoich gospodarek. Oponenci: Jednak USA też czerpały korzyści z realizacji Planu, gdyż umacniał on pozycje polityczną USA w świecie ( w tym szczególnie w Europie). Zlikwidowano tym samym nastroje antyamerykańskie w Europie Zachodiuej a wręcz zacieśniono współpracę między Europą a USA. Nieudironną konsekwencją takiego stanu rzeczy było powstanie NATO. gdzie przewodnią rolę pełnią Stany Zjednoczone (bo to Waszyngton dysponował sprawami obrony, a co za tym idzie także polityką i po części terytoriami swoich sojuszników). USA zdobyła trwałego partnera handlowego w postaci Zachodniej Europy, ale przy tym realizowała konsekwentnie cel wspierania procesu integracji Europejskiej. Jednym z głównych oponentów takiego stanu rzeczy był Qi. De Gaulle.
PODOBIEŃSTWA
- proces spili - over (mechanizm rozlewania się idei integracji); obie koncepcje opierają się na tym procesie
- tworzenie systemu ponadnarodowego
• w neofunkcjonaliżmie wychodzi się od integracji gospodarczo - społecznej (nawiązanie do ftmkcjonalizmu jako integracji tylko ekonomicznej) można traktować to jako różnicę
- obie koncepcje nastawiają się na zapewmenie dobrobytu poprzez integrację
• zinstytucjonalizowane procedury
- wymaga się społeczeństwa industrialnego RÓŻNICE
FUNKCJONALIZM |
NEOFUNKCJONALIZM |
Integracja polityczna jest niebezpieczna |
polityka elementem integracji |
Automatyczne rozprzestrzenianie się idei integracyjnych |
Automatyzm jest ograniczony wymaga, decyzji politycznych |
prymat ekonomii | |
zwracał uwagę głównie na zmianę wartości obywatelskich w ramach społeczeństwa |
podkreśla rolę politycznego, instytucjonalnego spili-wer i procesu uczenia się biurokratów. |
Motorem rozwoju integracji są masy. które chcą by spełnić ich potrzeby |
elity oraz gmpy interesu |
W federaK/mie możemy spotkać różne Stanowską różnych zwolenników lei iniegracp:
pragmatyzm - optujący za dłuższymi przemianami; lederalizm radykalny • dążący do szybkiego działania;
lederalizm konstytucyjny • dążący do stworzenia federacji w drodze prawno-politycznej, poprzez podpisywanie przez poszczególne rządy paóstwowe aklów federalnych oraz
zwolennicy organizacji specjalnych (uważali oni, że znacznie osłabić suwerenność p;iństwa powinno się przez powołanie dużej liczby wspólnot czy instytucp europejskich o dużych uprawnieniach ponadnarodowych i w różnych dziedzinach).
Na upadek koncepcji EWO i EWP wpłynęło kilka czynników. Oto najistotniejsze:
• Duży opór wobec remilitaryzacji RFN. zwłaszcza wśród Francuzów.
• Obawa przed integracją z armią niemiecką skompromitowaną w hitlerowskiej polityce agresji
• Brak doświadczeń państw europejskich w tworzeniu wspólnych sił zbrojnych.
• Niechęć Wielkiej Brytanii do integracji o rozwiązaniach ponadnarodowych.
Po przełamaniu monopolu atomowego USA przez ZSRR w 1949 roku i po wybuchu konfliktu w Korei w 1950 roku państwa Europy obawiały się wybuchu nowej wojny w Europie.
gen. Qi. De Gaulle- jego wizja Europy nazywa się „Europą Ojczyzn" i zakłada ona związki gospodarcze państw przy zachowaniu odrębności politycznej zjednoczonych laajów. Wyróżniającą cechą tej koncepcji był nacisk na