82435

Część 2 3. METODA PRZEMIESZCZEŃ ZASADY OGÓLNE 2

W metodzie sił. belka jest jednokrotnie statycznie niewyznaczalna ęSSN = 1). Możemy zatem przyjąć układ podstawowy w którym jedną z podpór zastąpimy niewiadomą silą A'/ (rys. 3.2).

A”

/7777

T T T t ł t I

X.    / ////

Rys. 3.2. Układ podstawowy lr metodzie sil

Linia ugięcia takiej belki będzie sumą linii ugięć powstałych od obciążenia ciągłego q i od niewiadomej siły Xi (korzystamy tutaj z zasady superpozycji skutków). Limę ugięć będą wyglądały mniej więcej tak jak na rysunku 3.3.

S

W(X,)

A"^

77777

77777

77777

w(q) =

7^7

Rys. 3.3. Linie ugięcia od obciążeiśa ciągłego q i od niewiadomej siły X,

Warunek geometry cznej zgodności:

w,(q)+w_t(X ,)=0

zapisujemy w postaci równania kanonicznego:

6_nX,+A_IF=0

Ta sama belka w metodzie przemieszczeń, będzie posiadać jeden niezależny kąt obrotu przekroju w^r węźleS (SKN = 1) W celu przyjęcia najlepszego układu podstawowego wprowadzamy dodatkowy' więź w^r postaci utwierdzenia wewnętrznego (sztucznego), który zatrzymuje obrót ale nie blokuje przesuwu (rys. 3.4). W przeciwieństwie do metody sił, nie będzie to więc układ statycznie wyznaczalny lecz układ przesztywniony.

a—

/7777    /7777    /7777

Rys. 3.4. Układ podstawowy ir metodzie przemieszczeń

AlmaMater

Dobra D.. Dztakirwlcz L.. Jainbroźrk S.. kanma M.. Mikołajczak K., Przybylska P., Sytak A.. Wdowdca A