Okno kondygnacji (rzutu) przedstawia model w formie dwuwymiarowego rysunku technicznego i pozwala na wprowadzanie, usuwanie i edycję elementów dwu- i trójwymiarowych. Ze względu na to. że w standardowych budynkach musimy zdefiniować wiele różnych rzutów, w ArchiCAD zie wprowadzono pojęcie kondygnacji, które jest bezpośrednio związane z „plastrem" budynku opisanym jednym z rzutów.
Rys.5.2.1. Okno rzutu.
Na rzucie wyświetlane są elementy zdefiniowane dla aktywnej kondygnacji. W obrębie tego samego modelu możemy operować wieloma odrębnymi rzutami, stanowiącymi oddzielnie zdefiniowane kondygnacje.
Okna przekroju i elewacji są aktywnie połączone z oknem rzutu i oknem 3D. Parametryczne elementy (ściany, belki, okna, itd.) można edytować za pomocą tych samych narzędzi, których używamy pracując na rzucie. Istnieje możliwość dodawania nowych elementów do rysunku umieszczając obiekty, tekst czy wymiar.
Możemy korzystać z predefiniowanych przekrojów i elewacji, możemy też zdefiniować własne korzystając z narzędzi Przekrój lub Elewacja.
Rys.5.2.2. Okno przekroju/elewacji.
Okno 3D służy do trójwymiarowej wizualizacji projektu architektonicznego oraz jako środowisko edytowania projektu. W poszczególnych trybach projekcji (aksonometrycznej lub perspektywicznej) są dostępne następujące widoki: szkieletowy, szkieletowy z ukrytymi liniami i cieniowany.
Rys.5.2.3. Okno 3D.
10