Teren odwadniany jest terenem użytkowanym rolniczo, naturalne czynniki dla produkcji roślinnej nie zapewniają dostatecznych warunków produkcyjnych. Celem odwodnienia jest zapewnienie prawidłowych, korzystnych dla uprawianych roślin stosunków wodno-powietrznych i pokarmowych w glebie. Na tej podstawie zdecydowano się podjąć działanie techniczne polegające na zaprojektowaniu odwodnienia nadmiernie uwilgotnionych partii terenu za pomocą drenowania systematycznego. Niedomagania gruntów na obszarze objętym projektem polegają na stagnowaniu wody w okresie wiosennych roztopów oraz w okresie większych opadów, nie sprzyja prawidłowemu to rozwojowi roślin uprawnych, wpływa ujemnie na właściwości fizyczne i chemiczne gleby, jej strukturę, wykorzystywanie nawozów, długość okresu wegetacyjnego oraz powoduje utrudnienia w prowadzeniu upraw polowych.
Zdrenowanie danego obszaru spowoduje polepszenie się właściwości glebowych terenu. Polepszy się przewiewność gruntu oraz wydłuży okres wegetacyjny.
Projektuje się drenowanie systematyczne, które polega na regularnym rozmieszczeniu sączków. Wynika to z tego, że taki sposób drenowania stosuje się na terenach płaskich i równinnych o spadku mniejszym od 20%o. Planuje się zastosowanie drenowania rowkowego.
Prace maja na celu optymalizację stosunków wodnych terenu. W projekcie posłużono sie jedynie systemem drenów, dodatkowych robót budowlanych nie przewiduje się.
Koncepcja sieci melioracyjnej powstała w oparciu o dwa istniejące rowy odwadniające. Są to rowy okresowo odprowadzający wodę. Wymiary wynoszą: szerokość dna rowu 0,7m, nachylenie skarp rowu 1:1,5. skarpy będą umocnione do wysokości 1 metra (darnina), powyżej będą obsiane mieszanką różnych traw. Wszystkie wyloty zbieraczy (dna zbieraczy) znajdują się co najmniej 20 cm powyżej dna rowu.
Zadaniem tych rowów jest odprowadzenie wody zebranej w sieci drenarskiej.