84745

polimerazy RNA rozplata segment DNA o długości 17 pz, co odpowiada 1,6 skrętu helisy B-DNA. Ujemne superskręcenia wzrastają proporcjonalnie do liczby czast. polimerazy RNA.

Łańcuchy RNA syntetyzowane de novo, kierunek 5'->3', nie wymagają startera, ale zazwyczaj koniec 5' nowego łańcucha RNA jest bardzo charakterystyczny, zaczyna się od pppG lub pppA.

ELONGACJA

utrata sigmy po utworzeniu kilku wiązań fosfodiestrowych, rdzeń enzymu silnie wiąże się z matrycą; powstaje bąbel transkrypcyjny, rozpleciony odcinek DNA o dł. 17 pz; 800 nukleotydów na sekunde; tworzy się hybryd RNA-DNA. grupa 3'-OH nici RNA na hybrydzie RNA-DNA jest tak umiejscowiona, że atakuje atom fosforu alfa przybywającego NTP (trifosforanu nukleozydu?xD)

TERMINACJA

struktura spinki - palindromowy rejon bogaty w pary G-C . z którym jest fragment bogaty w A-T. rejony komplementarne, zaraz za tym jest sekwencja 4 lub wiec ej reszt U. transkrypt oddysocjowuje od matrycy, a następnie od enzymu, nić matrycowa łączy się z komplementarną i tworzy regularną helisę zamykając bąbel transkrypcyjny.

białko rho - matryca zawiera 3 miejsca wrażliwe na rho. przed terminacją gdy brak rho, wtedy tworzą się cząsteczki 10S, 13S, 17S, bez rho jest 23S, rho wykrywa dodatkowe sygnały terminacji, rho hydrolizuje ATP w obecności jednoniciowego RNA (ale nie w obecności DNA lub dwuniciowego RNA!); rho jest podobne strukturalnie do syntazy ATP; wiąże jednonidowy RNA. działanie rho jest uzależnione od sekwencji bogatych w cytozynę. a ubogich w guaninę.

WSPflną ęęęhą tęrminąęji gąlężnęj ę>d bięłęk i nię^ąlęgnęj ję$( tę . £ę w pbu prgypgdkąęh ękftwnę $ygnąły umożliwiające przerwanie tranksrypcji tkwią w syntetyzowanym łańcuchu RNA. a nie w matrycy DNA.

ANTYBIOTYKI

ryfampicyna • hamuje inicjację syntezy RNA, blokuje kanał którym powinna sie przesuwać hybryda RNA-DNA, nie wstrzymuje elongacji łańcucha którego synteza się juz zaczęła; stosowana wleczeniu gruźlicy; aktynomycyna D - wiąże się silnie do dwunidowego DNA. co uniemożliwia wykorzystanie go jako matrycy; (nie wiąże się do niczego innego! tylko dDNA); interkalacja - pierścień fenoksazonowy tego antybiotyku wślizguje się między pary zasad DNA; w małych stężeniach hamuje transkrypcję bez wpływu na replikację DNA i syntezę białka; stosowana jako specyficznny inhibitor u eukariota i prokariota; zdolność do blokowania wzrostu szybko dziełąceych się komórek - w leczeniu niektórych nowotworów.

MINIMODYFIKACJE potranskrypcyjne u prokariota:

-    cząsteczki mRNA podlegają niewielkiej modyfikacji lub wcale;

-    tRNA i rRNA wytwarzane są przez rozdnanie i inne modyf. łańcuchów RNA; nukleazy specyficzne rozcinają te łańcuchy, np rybonukleaza P u E.Coli tworzy poprawne końce 5' wszystkich tRNA; rybonukleaza III wydna prekursory 5S, 16S, 23S rRNA rozcinając RNA w rejonach spinek do włosów;

-    drugi rodzaj dojrzewania: dodawnie nukleotydów do końców niektórych łańcuchów RNA; np. sekwencja CCA do tRNA (katalizowane przez enzym niezależny od matrycy DNA)

-    modyfikacje zasad i reszt rybozy w rRNA; nietypowe zasady sa we wszystkich tRNA;(np. urydyłan -> pseudourydylan; rybotymidylan) u prokariota niektóre zasady w rRNA ulegają metylacji.

2. TRANSKRYPCJA U EUKARIOTA

Tu sprawa wydaje się nieco bardziej skomplikowana x D