80085

Kościół katolicki wobec problemów politycznych i społecznych pierwszej połowy XX wieku:

a)    Kościół a procesy laicyzacji i demokratyzacji:

Społeczna koncepcja „uwspółcześnienia" Kościoła, zapoczątkowana przez Leona XIII. została podjęta z całą konsekwencją dopiero w latach sześć dziesiątych XX wieku. Następcy Leona XIII (Pius X, Benedykt XV. Pius XI. Pius XII). zasiadający na Tronie Piętrowym w pierwszej połowie wieku, nie zawsze przyjmowali stanowisko zgodne z wytycznymi wielkiego poprzednika (wiąże się to prawdopodobnie z burzliwymi i gwałtownymi zmianami, jakie zachodziły na icli oczach w Kościele i społeczeństwach wielu krajów).

• najistotniejsze problemy Kościoła w I połowie XX wieku:

gwałtowna laicyzacja życia politycznego, połączona z upowszecluueiuem się republikańskich i demokratycznych form państwa (np. koncepcje rozdziału kościoła od państwa) ostra walka z religią władz radzieckich w ZSRR

-    nich modernistyczny w Kościele (moderniści kwestionowali monopol Kościoła na interpretację zasad wiary, podważali liierarcluczność)

Kościół w różny sposób walczył z zaistniałymi problemami (reforma prawa kanonicznego za Piusa X. encykliki zakazujące lub ograniczające działalność polityczną katolików bez zgody kościoła, tworzenie organizacji społecznych zrzeszających katolików, np. „Akcja Katolicka", itp ).

b)    nauka Kościoła o komunizmie i faszyzmie: (su*. 341)

c)    encyklika „Quadragesiino Anno":

-    jedna z najważniejszych encyklik okresu międzywojennego wydana przez Piusa XI w 1931 r. papież potwierdził w mej, że rozważając ustrój sprawiedliwości społecznej należy wyrzekać się zarówno indywidualizmu, jak i kolektywizmu (krytykował zarówno elementy kapitalizmu, np. wyzysk, jak i socjalizmu, np. koncepcje własności społecznej)

formułował zasadę subsydiamej roli państwa w sferę ekonomiki

Pius XI opowiadał się za korporacjami, stanami zawodowymi, jako formami organizacji społeczeństwa