Wysokościowa osnowa ę>eodez\ina to usystematyzowany zbiór punktów, których wysokość w stosunku do przyjętej powierzclmi odniesienia została określona przy zastosowaniu teclmiki geodezyjnej.
• Osnowa podstawowa to punkty wyznaczone w sieciach geodezyjnych o najwyższej dokładności I i II klasy, przy czym rozmieszczenie elementów tych sieci ( linii niwelacyjnych ) powinno być możliwie równomiernie na obszarze całego kraju.
• Osnowa szczegółowa o niższej dokładności niż osnowa podstawowa III i IV klasy, stanowi jej zagęszczenie, przy czym stopień zagęszczenia powinien być zróżnicowany w zależności od intensywności zagospodar owania terenu.
• Osnowa pomiarowa o niższej dokładności niż osnowa szczegółowa stanowi jej zagęszczenie (V klasy). Dokładność, stopień zagęszczenia i sposób rozmieszczenia punktów powinny być dostosowane do konkretnych zadań geodezyjno-kartograficznych i przyjętej teclmologii ich realizacji.
Średni Wad pomiaru niwelacji po wyrównaniu
Rodzaj osnowy |
Klasa |
nio [ mm/km ] |
I |
± 1,0 | |
podstawowa |
II |
±2,0 |
III |
±4,0 | |
szczegółowa | ||
IV |
± 10 | |
pomiarowa |
V |
±20 |
Pozioma osnowa realizacyjna dzieli się ze względu na geometrię:
1. Sieć kątowo - długościowa dowolnego kształtu; punkty położone w większości poza terenem inwestycji, sygnalizacji znakami podwyższonymi lub znakami na istniejących budowlach, stopniowe zagęszczanie osnowy w miarę postępu budowy
2. Sieci kątowo — długościowe regularne: punkty rozmieszczone w formie siatki prostokątów, stabilizacja głównie betonowymi slupami