85246

granice tych konturów zależą głównie od przydatności terenu pod iiute użytki

Zasadniczym celem przy działaniach urządzeniowych powinno być powiększanie obszaru użytków leśnych

i zadrzewionych.

Możliwe są regulacje granic uzasadnione celowością transformacji użytków rolnych na leśne bądź też poprawą sąsiednich kontur ów użytków rolnych.

Urządzanie użytków leśnych w celu ochrony użytków ttieleśnych =>

pasy zadrzewień w obrębie użytków rolnych, a także na skarpach i wzdłuż cieków wodnych

(ochrona użytków przed erozją, poprawa stosunków wodnych w glebie, inne cele ochronne)

Użytki o dużej użyteczności

warunki siedliskowe: jakość gleby nie ma znaczenia; wymagania innej natury (nośność gruntów, niski poziom wody gruntowej, spadek terenu umożliwiający wzniesienie budynku itp.)

warunki urządzeniowe: czynnikiem przesądzającym jest położenie gruntów w sąsiedztwie terenów już objętych zainwestowaniem

Szczegółowe kryteria wyboru i przezttaczenia terenów na cele zainwestowania budowlanego określają przepisy:

■    budowlane.

■    o zagospodarowaniu przestrzennym,

■    o gospodarce gruntami.

■    o drogach.

Obiekty budowlane lokowano rta gruntach wcześniej wykorzystywanych rolniczo

Wybór terenu pod osiedle - bliskość wody, dogodność terenu pod zabudowę, usytuowanie gruntów pod upr awę

Istniały dwie przeciwstawne tendencje:

1.    urządzanie osiedli zwartych, skupiających grunty w centnun wsi,

2.    sytuowanie zagrody w obrębie grantów gospodarstwa

Różne formy osiedli:

■    najbardziej skupione - wsie placowe, wielodrożnice,

■    pośrednie liniowe - ulicówki, lańcuchówki;

■    najbardziej rozproszone - wsie przysiółkowe, samotnicze, osady jednodworczne

Osiedla te są trwałymi elementami struktury przestrzennej wsi, bardzo trudnym do przeorganizowania.