Poziom rozwoju społeczno gospodarczego oraz produkcji rolnej zależy od warunków:
a) przyrodniczych: - gleba,
- nachylenie terenu,
- wysokość nad poziom morza,
- stosunki wodne,
- agroklimat,
b) demograficznych,
c) ekonomicznych: - właściwości strukturalne rolnictwa,
- struktura wielkości gospodarstw,
- poziom produkcji w rolnictwie,
- wyposażenie rolnictwa w środki produkcji.
Wszystkie te warunki są zależne od siebie. Gdy w danym terenie występują dobre warunki przyrodnicze poziom rozwoju rolnictwa się, oraz wielkość gospodarstw się zwiększa, a procent użytków rolnych jest bardzo wysoki, spowodowany dogodnymi warunkami przyrodniczymi. Gdy gospodarstwa są duże, to liczba osób zatrudnionych w rolnictwie na 100 ha UR jest mniejsza, gdyż występuje wtedy większy poziom zmechanizowania i pracę człowieka zastępują maszyny, zwiększa się procent ludzi utrzymujących się z pracy poza rolnictwem, wtedy występuje sytuacja gdy powierzchnia użytków rolnych na jednego mieszkańca jest większa.
W omawianym zestawie (2/4) warunki przyrodnicze rozwoju rolnictwa są bardzo dobre, jest to cecha opisywana punktowo max wynosi 102,3 pkt. a min 41 pkt. cecha ta jest przedstawiona w tabeli jako X6. Średnia wielkość gospodarstwa rolnego jest bardzo mała, największa powierzchnia gospodarstwa wynosi 3,89 ha, najmniejsza natomiast niecały ha (0,89 ha), cecha ta przedstawiona jest w tabeli jako X4. % powierzchni UR w powierzchni ogólnej jest wysoki, max wynosi 92,9%, a min 41,1% jest to bardzo wysoki poziom UR w powierzchni ogólnej (cecha ta w tabeli jest przedstawiona jako Xs). Liczba osób zatrudnionych w rolnictwie na 100 ha UR jest dość duża, max wynosi 73 osoby, natomiast min 39,4 osoby (jest to cecha Xj), stan ten nie wpływa korzystnie na poziom rolnictwa. % ludzi utrzymujących się z pracy poza rolnictwem jest dość duży, max wynosi 74,3%, a min 20,6% (cecha ta przedstawiona jest w tabeli jako Xi)