• Analizy obrotu gruntami - powalającej na oszacowanie: dynamiki zmian na rynku nieruchomości, wielkości terenów objętych transakcjami i ich struktury wg ustaleń obowiązującego planu przestrzennego.
• Analizy danych z izb skarbowych dotyczące wielkości wydatków na inwestycje wykazywanych przez podatników w deklaracjach podatkowych pod kątem: dynamiki wydatków i stmktuiy rodzajowej inwestycji
Dodatkową możliwością weryfikacji oszacowanych potrzeb terenowych jest porównanie z innymi podobnymi gminami - wskaźnika intensywności wykorzystania terenów zainwestowanych, wyrażone ilością nr tych terenów na 1 mieszkańca.
W dużych miastach w Polsce na 1 mieszkańca przypada około 120-180m2 terenów zainwestowanych.
W miastach średnich 200-24()nV'.
W małych miastach i wsiach skupionych 250-300nr.
B. Standardy zagospodarowania przestrzennego.
Aby studium gminy mogło być (pełnić) funkcję koordynacyjne wobec planów miejscowych powinno zawierać niezbędne standardy, określające warunki zabudowy i zagospodarowania terenów.
Do takich standardów należą:
2. Standardy intensywności zabudowy - mogą być różnicowane wg:
• Kategorii użytkowania terenu (tereny mieszkalnictwa wielo i jednorodzinnego, tereny usług, wytwórczości, urządzeń infiastmkhiry technicznej, transportu, zieleni, itp.).
• Charakteru zabudowy (wielkomiejska, miejska, podmiejska, rolnicza).
• Określonej zależności między wysokością nakładów na uzbrojenie techniczne i usługowe wydatkowane na jednostkę powierzchni terenów zainwestowanych ze środków' publicznych, a intensywnością wykorzystania terenu. Im większe nakłady na inwestycje publiczne tym większa (wyższa) intensywność zabudowy
3. Standardy gęstości:
• Gęstość zabudowy na terenach rolnych - wyrażona np ilością gospodarstw (fonn) na 1 OOlia użytków rolnych