odczytowego z pełnym wykorzystaniem elektroniki. Luneta teodolitu T2002 produkowana w różnych wersjach w celu dostosowania jej parametrów do dokładności pomiaru kątów, posiada obraz prosty o dużej jasności . Na tę lunetę można nakładać elektrooptyczne nakładki dalmiercze typu DISTOMAT. W teodolicie tym zastosowano metodę dynamicznego pomiaru kierunku. W metodzie tej w momencie pomiaru kierunku limbus wprowadzany jest w ruch obrotowy za pomocą silni czka. Aby zmierzyć wartość kierunku obserwator naciskając odpowiedni klawisz na tablicy włącza napięcie do urządzenia mechanicznego i elektronicznego teodolitu, a następnie wprowadza krzyż nitek lunety na cel. Przez naciśnięcie odpowiedniego klawisza obserwator uruchamia mikroprocesor sterujący obieranie kierunku na limbusie za pomocą elektronicznych urządzeń pomiarowych. W wyniku działania tego całkowicie automatycznego urządzema wartość kierunku zostaje n-razy zmierzona, skontrolowana, a po uśrednieniu wyników wyświetlona na ekranie systemu odczytowego. Za pomocą teodolitu T 2002 można mierzyć kierunki (kąty) w sposób tradycyjny lub stosując metodę pomiaru ciągłego. W systemie odczytowym teodolitu istnieje możliwość wyboru systemów podziału kola:
a) gradowy
b) stopniowy
- z podziałem na minuty i sekundy
- ze zmiana minut i sekund na dziesiętne części stopnia
c) tysięczny.
Tradycyjny sposób zapewnienia maksymalnej dokładności pomiaru kierunków (kata)
Teodolit ustawia się nad punktem za pomocą pionu optycznego i po wycelowaniu naciska się odpowiedni klawisz otrzymując wartość kręgu poziomego i pionowego, które zostają wyświetlone w okienku odczytów. Wartości te mogą być odczytywane przez obserwatora i zapisywane w dzienniku pomiarowym lub automatycznie skierowane do rejestratora danych GRE 4, jeżeli przyrząd ten jest sprzężony z teodolitem.
Metoda pomiaru ciągłego polega na prowadzenia pomiarów w sposób ciągły przy obracającej się alidadzie. Odczyt kierunku jest powtarzany okresowo i wyświetlany co 3 sekundy.