Rys. 2.1. Schemat badania twardości metodą Brinella.
Obciążenie należy dobierać na podstawie zależności:
F = 9,807K D2
przy czym stała K przyjmuje wartości 30; 15; 10; 5; 2,5; 1,2 i 1. Wartość stałej obciążenia K należy dobrać w zależności od spodziewanej twardości badanej próby lub przedmiotu, aby uzyskać odcisk średnicy d zawartej w przedziale od 0,24 do 0,6 D.
Dla każdego obciążenia oraz średnicy kulki D należy ustalić minimalną grubość badanego przedmiotu, aby wyeliminować zniekształcenia czaszy kulistej. Grubość badanej próbki oblicza się za pomocą wzoru:
K F
9min-n-D'HB
Oprócz tego należy przez pewien czas utrzymać obciążenie wgłębnika, w zależności od przewidywanej twardości badanego materiału.
Tabela 1. Utrzymanie obciążenia wgłębnika w zależności od przewidywanej twardości badanej próbki:
Twardość Brinella [HB] |
Czas obciążenia t [s] |
1 |
2 |
do 10 |
180 |
10 -i-35 |
120 |
35 -*■ 100 |
30 |
powyżej 100 |
10 -15 |
W celu uzyskania dokładnego wyniku pomiaru należy wykonać trzy odciski, zachowując jednocześnie odstęp od brzegu próbki wynoszący 2,5 d oraz od poprzedniego odcisku wynoszący 4 d.
Zastosowanie kulek zależy od rodzaju badanego materiału -kulkę stalową stosuje się do badania metali o twardości do 450 HB, natomiast kulkę z węglików spiekanych - do badania metali o twardości do 650 HB. Średnica kulki zależna jest od obciążenia i wynosi 10; 5; 2,5; 2 lub 1 mm.