85718

Istota metody spawania wiązką elektronów i zastosowania.

Źródłem ciepła jest skoncentrowana wiązka elektronów, emitowanych przez katodę, która jest wykonana z wolframu lub tantalu. Elektrony te, poruszając się z prędkością do 190 000 km/s, uderzają w element spawany. Następuje zmiana energii kinetycznej na cieplną. Wysoka koncentracja ciepła (ok.1000 razy większa niż w łuku elektrycznym) pozwala na uzyskanie wąskich i głębokich spoin. Możliwość ogniskowania wiązki elektronów w dowolnym miejscu pozwala także na wykonanie spoin w miejscach trudnodostępnych. Spawanie wiązką elektronów ma zastosowanie do łączenia materiałów trudno topliwych i aktywnych chemicznie. Jest opłacalne także do spawania elementów ze stali węglowych, np. osłon półosi samochodów, kół zębatych z piastami, itp. Przy spawaniu blach stalowych grubość spoiny może wynosić do 150 mm.