86125

Myśl polityczna za panowania Karolingów (do końca IX wieku) -Karol Wielki - panuje (768-840). W czasach Karola tworzy się pojęcie Europy. Do Europy nie zaliczają się obszary Hiszpanii Muzułmańskiej, Bizancjum, Skandynawii oraz plemiona słowiańskie Europy Środkowo-Wschodniej. Wielkie znaczenie dla postępu średniowiecza miało wskrzeszenie idei imperium przez Karola Wielkiego. W roku 800 Karol koronuje się na cesarza, a swemu państwu nadaje charakter chrześcijański, uznał się za obrońcę i patrona religii. Mianował i odwoływał biskupów, rozstrzygał o czystości wiary, dawało to kościołowi pewne korzyści, choć był uzależniony, zyskiwał niezależność od Bizancjum i swobodę w Italii po zlikwidowaniu państwa Longobardów, wzrosła władza papieża w samym kościele. Przez Bizancjum traktowany jest jako uzurpator. Pojawia się koncepcja połączenia cesarstwa zachodniego i wschodniego przez małżeństwo Karola z Ireną, ale do tego nie doszło. Publicyści karolińscy odmawiali prawa cesarstwa dla Bizancjum, twierdząc, iż są poganami.