CCF20111125006

3 OBWÓD MAGNETYCZNY

Niemal do końca XIX wieku konstruktorzy nie posługiwali się prawem Ohma obwodu magnetycznego i lekceważyli zjawisko rozproszenia magnetycznego. Poza tym nie uwzględniali oni problemu kosztu miedzi uzwojeń wzbudzających, których ciężar był parokrotnie większy niż w maszynach budowanych według modelu przedstawionego poniżej na rysunku f. Problemem okazało się także nagrzewanie twornika na skutek przemagnesowania. Próbę przeciwdziałania temu zjawisku zapoczątkował w 1873 roku Hefiier-Alteneck unieruchamiając żelazo twornika, natomiast uzwojenie twornika osadził na cienkim cylindrze niemagnetycznym, wchodzącym w szczelinę powietrzną i umocowanym na wale. W kilka lat później wykonano inny twomik nie z żelaza litego, lecz z cienkich drutów stalowych nawiniętych na wale maszyny i tworzących żelazo czynne a w 1880 roku Edison zaproponował wykonanie twornika z blachy i ta konstrukcja przetrwała do dzisiaj.

Konstrukcje obwodu magnetycznego:

a)    Grame’a 1870

b)    Edisona i Hopkinsona 1883

c)    Thompsona 1866

d)    Lahmayera 1887

e)    Manchester 1890

f)    współczesna Doliwo-Dobrowolskiego 1891

7