Ad. 1
Prawo pozytywne dla właścicieli kapitału. Ochrona przed niespodziankami rynkowymi i roszczeniami pracowniczymi. Odpowiada motywacyjnemu.
Ad. 2
Zagwarantowanie minimalnego dochodu każdemu obywatelowi, bezpieczeństwo kapitału. Odpowiada socjaldemokratycznemu.
Ad. 3
Równość szans, wyrównanie warunków życiowych. Trudno znaleźć odpowiednika.
Model państwowo-kolektywistyczny (biurokratyczno - kolektywistyczny)
Dotyczy gospodarki planowej.
Zbliżony do motywacyjnego (rola ubezpieczeń społecznych), powszechność. Rozbudowana pomoc społeczna Pełne zatrudnienie.
Model konfuciańskl (azjatycki)
Tajwan, Singapur, Japonia, Hong-Kong
Ochrona pracy niższa niż w Europie. Korporacyjność w gospodarce, bez gwarancji formalnych, jeśli są to nieprzestrzegane. Niskie bezrobocie.
Klasyfikacja w UE (rozwiniecie podziału Titmussa):
1. Model kontynentalny
2. Model anglosaski
3. Model nordycki/skandynawski
4. Model śródziemnomorski/rudymentarny
5. Model postkomunistyczny
Ad. 1
Niemcy, Francja, Belgia, Luksemburg, Austria Partycypacja na rynku pracy. Model motywacyjny (synonim).
Ad. 2
Wlk. Brytania, Irlandia
Model kolektywistyczno-indywlduallstyczny: powszechne bezpieczeństwo socjalne, ale na poziomie minimum. Na rynku ubezpieczenia dodatkowe. Odpowiada pograniczu marginalnego i motywacyjnego. Bardziej liberalny niż kontynentalny.
Ad. 3
Szwecja, Dania, Finlandia, Holandia.
Synonim: instytucjonalno-redystrybucyjny. Liczy się obywatelstw! (model opiekuńczy), likwidacja różnic społecznych. Funkcjonuje tam, gdzie jest wysoka aktywność zawodowa (ok. 75%).
Ad. 4
Model podstawowy, zbliżony do motywacyjnego.
Model katolicyzmu socjalnego (Grecja, Włochy)