Osobowość polityczna - stan psychiczny decydenta i poziomu egotyzmu politycznego
Kryterium osobowościowe - stan psychiczny decydenta:
1. osobowość paranoiczna: urojenia prześladowcze, urojenia wielkościowe, urojenia posłannicze, urojenia nihilistyczne. Cechy: nadmienia wrażliwość (na niepowodzenia i odrzucenie); tendencje do długotrwałego przeżywania przykrości; nieuzasadnione i trwające od młodości tendencje do interpretowania zachowań innych jako złośliwe i celowe; przewidywanie, że zostanie się skrzywdzonym i wykorzystanym; kwestionowanie lojalności wszystkich (nikomu nie można wierzyć); obraźliwość i częste reagowanie złością; wrogość i chęć walki z otoczeniem; sztywne poczucie własnych praw, niewspółmiernie do sytuacji; tendencje do przeceniania własnego znaczenia; teoria spiskowa w wydarzeniach. Często wynika to z projekcji (nieuświadomionej).
Egotyzm polityczny (koncepcja Piageta) - inaczej infantylizm polityczny. Wszyscy przechodzimy pewne etapy w życiu i to przekłada się na politykę. Wyróżniamy fazy:
1 faza - (infantylna) - wszystkich ludzi postrzegamy jako przeszkodę, nie dostrzegamy innych żyć psychicznych, tą postawę cechuje brak świadomości;
2 faza - (egoizm) - występuje świadomość istnienia innych żyć psychicznych, ale dążymy do własnych celów politycznych, zachowujemy się egoistycznie;
3 faza - (asertywna) - zaczynamy rozumieć, że inni też chcą osiągnąć własne cele, interesy; zaczynamy uzgadniać poglądy z innymi, godzimy się na kompromis, który nie może jednak naruszać naszych podstawowych celów;
4 faza - (dojrzała) - człowiek osiąga możliwość doświadczania perspektywy zewnętrznej - własny interes podporządkowany nadrzędnemu interesowi.