Fobia społeczna specyficzna- dotyczy konkretnych sytuacji (przemówienia, prezentacje, zawieranie głosu, jedzenie wśród ludzi, jedzenie z używanych talerzy, korzystanie z publicznych toalet).
Fobie społeczne uogólnione dotyczą wielu sytuacji związanych z ludźmi.
Aby postawić diagnozę wystarczy bolesne odczuwanie pewnych sytuacji.
Geneza jak w fobiach prostych.
Leczenie:
-farmakoterapia jest nieskuteczna -metody ekspozycyjne -rozpoznanie nieracjonalnych przekonań ZESPÓŁ PANIKI Z AGORAFOBIĄ LUB BEZ Nie mają konkretnej przyczyny.
Hiperwentylacja- mechanizm szybkiego i płytszego oddechu.
Przebieg i czas:
•krótkie epizody, nasilenie po 10 minutach
-trwa 20-30 minut
Diagnozowanie:
-napady muszą się powtarzać
-osoba musi obawiać się następnego ataku
-przewrażliwienie na punkcie sygnałów z własnego ciała
AGORAFOBIA
Lęk przed przestrzenią publiczną.
Współcześnie agorafobia to forma powikłań napadów paniki. Istnieje agorafobia bez paniki, która ma łagodny przebieg, ale efekt jest taki sam.
Leczenie:
-farmakologia jest skuteczna
-anksjolityki - środki przeciw lękowe, jednak mogą uzależnić, po odstawieniu leków nawrót jest silniejszy -korzystne jest stosowanie antydepresantów
ZESPÓŁ UOGÓLNIONEGO LĘKU
Lęk dryfujący albo wolnopłynący, lęk swobodny, niczym nie związane z konkretnymi treściami lub też związany z licznymi nie określonymi obawami.
Kryteria diagnostyczne: 3/6
-niepokój i poczucie „bycia na krawędzi" albo „trwania w potrzasku"
-szybkiego męczenie się
-kłopoty z koncentracją albo „pustka w głowie"
-drażliwość -napięcie mięśni
-zakłócenia snu (bezsenność, kłopoty z zasypianiem, wybudzenia podczas snu, budzenie się wcześnie rano)= stan ciągłego zmęczenia
Inne objawy:
- wybieganie myślą w przyszłość o charakterze lękowym
•mechanizm racjonalizacji
-wyczulenie na sygnały zagrożenia
-problemy nie zanikają nawet gdy dobrze się układa.
Zespół uogólnionego lęku współwystępuje z innymi zaburzeniami np.:
-zespół paniki -agorafobia -fobia -depresja
Występowanie ZUL jest umiarkowanie dziedziczne.
Tematy do zmartwień: