89195

110. SYTUACJA PRAWNA WYZWOLEŃCÓW.

Wyzwoleniec zwany libertinus stawał się człowiekiem wolnym lecz upośledzonym w sferze prawa publicznego i w znacznej części prywatnego. Nie mieli oni prawa do ius honorum a więc dostępu do sprawowania urzędów państwowych a do końca swojego życia byli podlegli osobie która je wyzwoliła -patronowi. Wyzwoleniec musiał świadczyć bezpłatnie usługi na rzecz opiekuna (operae) i to on miał prawo dziedziczenia po wyzwoleńcu w przypadkach gdy umierał on nie wskazując spadkobierców. Taka sytuacja prawna w której to dopiero dzieci wyzwoleńców były osobami wolnymi doprowadzała do faktu iż wyzwoleńcy byli de facto osobami zawieszonymi pomiędzy wolnością swych dzieci a niewolą którą musieli bezpłatnie świadczyć na rzecz swoich patronów.