89788

mineralizacji substancji organicznych lub z atmosfery, w wodach podziemnych natomiast z procesów geochemicznych. Gazowy dwutlenek węgla rozpuszczony w wodzie nazywany jest wolnym dwutlenkiem węgla, który może powodować korozję betonu i metali. Jego część, która jest niezbędna do utrzymania w wodzie rozpuszczonego wodorowęglanu wapniowego nazywamy dwutlenkiem równowagi węglanowo-wapniowej. Nadmiar dwutlenku węgla w stosunku do równowagi stechiometrycznej, nazwany jest dwutlenkiem węgla agresywnym, który wykazuje agresywne działanie w stosunku do betonu i cementu.

C0₂ agr. = C0₂ wolny - C0₂ równ.

2. Przebieg:

Odpowiednio wcześniej (prawidłowo 5 dni, w badanej próbce 11 dni) przygotowaną wodę wymieszaną z drobno sproszkowanym marmurem przesączam przez sączek ilościowy. Z przesączu odmierzam 100 cm3 badanej wody i wlewam ją do kolby stożkowej. Dodaję 3 krople oranżu metylowego. Woda zabarwia się na żółto. Rozpoczynam miareczkowanie 0,1 M kwasem solnym. Przerywam miareczkowanie w momencie zauważenia pierwszego różu w pomarańczu. Miareczkowanie powtarzam trzykrotnie dla nowych próbek wody. W pierwszym zeszło mi 3,8 cm3, w drugim - 3,7cm3, w trzecim -3,6cm3 (średnio - 3,7cm3). Następnie odmierzam 100 cm3 wody bez sproszkowanego marmuru. Dodaję 3 krople oranżu metylowego i rozpoczynam miareczkowanie 0,1 M HCI. Tu zeszło mi 3,4 cm3, średni wynik dla grupy - 3,4 cm3.

3.Reakcie: 4- Obliczenia:

a- ilość 0,1 M HCL zużyta na zmiareczkowanie 100cm3 wody z dodatkiem marmuru;

b- ilość 0,1 M HCL zużyta na zmiareczkowanie 100cm3 wody bez marmuru; 2,2 - współczynnik przeliczeniowy v - objętość wody wzięta do miareczkowania

5. Wnioski: