139. MANCYPACJA I JEJ ZASTOSOWANIE.
Mancypacja w dosłownym tłumaczeniu oznacza chwytanie ręką. Była to farma przeniesienia prawa własności która przez lata przechodziła głębokie zmiany w swojej formie. Początkowo był to formalny akt kupna oparty na wydaniu nabywcy rzeczy w zamian za określoną wartość. Transakcja ta była w formie ustnej połączona z całym ceremoniałem formułek oraz ważenia kruszcu jakim była zapłata. W miarę pojawiania się pieniądza mancypacja zaczęła przybierać także inne formy. Był to akt właściwy tylko dla obywatela rzymskiego odbywający się pomiędzy stronami mancypacji w obecności co najmniej 5 innych obywateli którzy spełniali funkcję świadków. Z tradycji pozostała funkcja osoby trzymającej wagę jako symbol zapłaty za towar. Mancypacja wreszcie stała się tworem abstrakcyjnym oderwanym całkowicie od swego pierwowzoru i zaczęła nabierać formy dzięki której była stosowana do celów ekonomicznych. Zastosowanie mancypacji znaleźć możemy w sposobach przenoszenia własności kwirydalnej na res mancipi, przy adopcji i emancypacji czy też był to sposób na wprowadzenie żony pod władzę agnacyjną męża.