90751

X.

k

X W,

Ad -t- e)

X<*

rtr/s.

W odniesieniu do obiektów budownictwa powszechnego i przemysłowego, zgodnie z PN-8I/B-03020, przyjmuje się, że osiadanie fundamentów na gruntach niespoistych i gruntach spoistych w stanie półzwartym jest zakończone po wykonaniu budowy, na innych gruntach spoistych — do końca budowy zachodzi 50% osiadania całkowitego, a na gruntach organicznych — 25% osiadania całkowitego.

Zagadnieniem zmiany ciśnień wody w porach i naprężenia efektywnego z równoczesnym zmniejszeniem się objętości porów, a więc i objętości obciążonej strefy gruntu, zajmuje się teoria konsolidacji gruntów (Terzaghi, Fłorin, Biot, Barron i im).

Rozróżnia się przypadki konsolidacji jednoosiowej (liniowej), dwuwymiarowej (płaskiej) i trójwymiarowej. Konsolidacja jednoosiowa występuje wtedy, gdy obciążona warstwa ma nieograniczone wymiary' w planie, a obciążenie rozłożone jest równomiernie na nieograniczonej powierzchni, konsolidacja odbywa się w kierunku pionowym, a więc warstwa zmniejsza swoją wysokość równomiernie na całej powierzchni Jeżeli na powierzchnię terenu działa obciążenie pasmowe ciągłe o nieskończonej długości (rys. 17.16),

to konsolidację taką nazywa się dwuwymiarową (płaską). Konsolidacja