Zanieczyszczenia płynne mogą należeć do mieszających się z wodą (np. główna masa płynnych węglowodorów) i migrują razem z mą. Niemieszające się lub słabo mieszające się, jeśli są cięższe od wody, to wędrują w dolnej strefie warstwy wodonośnej Zanieczyszczenia płynne lżejsze od wody (np ropa naftowa) migrują po powierzchni wody podziemnej, wnikając również w strefę podciągania kapilarnego. Zanieczyszczają one całą strefę podciągania kapilarnego, gdzie znaczna ich część zostaje uwięziona, głównie zaadsorbowana jako otoczki na powierzchni ziarn.
Taki sposób migracji substancji ropopochodnych wskazuje, że zanieczyszczenie nimi środowiska gruntowego należy inaczej rozpatrywać i interpretować niż zanieczyszczenie innymi substancjami, zwłaszcza rozpuszczonymi w wodzie. Tylko część węglowodorów w środowisku wodno-gruntowym wędruje w postaci rozpuszczonej. Część z nich przemieszcza się niezależnie jako samodzielne medium płynne lub gazowe, a niektóre bitumy mogą nawet występować w formie stałej Zanieczyszczenia ropopochodne stępują więc w gruncie zazwyczaj jako kombinacja kilku faz Stwierdzono, że zarówno ciekłe, jak i gazowe węglowodory niekiedy przemieszczają się łatwiej niż zanieczyszczone wody podziemne, szybciej i w szerszym zakresie zanieczyszczając grunt Substancje ropopochodne w swej wędrówce w środowisku wodno-gruntowym wykorzystują wszelkie niejednorodności filtracyjne ośrodka gruntowego.
fWśród produktów ropopochodnych najłatwiej migrują w środowisku gruntowym frakcje lekkie, np. benzyna, trudniej oleje napędowe i nafta, a najtrudniej oleje silnikowe i różne smary, które tworzą wokół ziarenek gruntu dosyć stabilne otoczki.