Cechy fizyczne gruntu można podzielić na podstawowe i od nich pochodne, które oblicza się na podstawie cech podstawowych. Do podstawowych cech fizycznych gruntów zalicza się wilgotność, gęstość właściwą i gęstość objętościową. Cechy te wyznacza się na podstawie badań laboratoryjnych.
Mając oznaczone podstawowe cechy fizyczne gruntu, można obliczyć cechy od nich pochodne, do cech pochodnych należą : gęstość objętościowa szkieletu gruntowego ( pd). ciężar objętościowy szkieletu gruntowego ( y«j ), porowatość ( n ), wskaźnik porowatości ( e ), szczelność ( m. ), wilgotność całkowita ( w, ), stopień wilgotności ( s, ), gęstość objętościowa ( p’ ) i ciężar objętościowy ( y ) gruntu przy całkowitym wypełnieniu porów wodą, gęstość objętościowa ( p„ ) i ciężar objętościowy ( ) grantu
poniżej zwierciadła wody po uwzględnieniu wyporu. Znajomość podstawowych cech fizycznych jest również niezbędna do określenia: stopnia wilgotności, stopnia zagęszczenia, stopnia plastyczności i wskaźnika zagęszczenia.
2.1 UWAGI WSTĘPNE
Gęstością objętościową grantu nazywa się stosunek masy próbki gruntu (w stanie naturalnym) do jej objętości. Wyznacza się ją ze wzoru:
m,
V
Gdzie:
p - gęstość objętościowa
m.m - masa próbki w stanie naturalnym
V - objętość badanej próbki
Gęstość objętościowa jest jednym z parametrów charakteryzujących strukturalno - teksturalne właściwości grantów. Jej wartość zależy od składu mineralnego, porowatości i wilgom ości grantu. Jest więc wartością zmienną. Gęstość objętościowa jest bezpośrednim wskaźnikiem obliczeniowym służącym między innymi do:
S obliczenia parcia gruntu na ścianki oporowe,
* obliczenia stateczności zboczy namralnych i sztucznych,
S wyznaczenia dopuszczalnych obciążeń gruntu,
s obliczenia wielkości osiadań,
S obliczenia naprężeń pierwotnych ✓
Ponadto wskaźnik ten wykorzystuje się do obliczenia innych parametrów, takich jak S gęstości objętościowa szkieletu gruntowego,
S gęstości objętościowej gruntu pod wodą.
S porowatości, wskaźnika porowatości i stopnia zagęszczenia.
✓
Gęstość objętościową grantu wyznacza się z zasady na próbkach o strukturze nienaruszonej (NNS).
W zależności od rodzaju gruntu oraz stanu i wielkości próbki przeznaczonej do badań przy oznaczaniu gęstości objętościowej stosuje się jedną z czterech metod:
S metoda pierścienia tnącego,
* metodę rtęciową,