91288

wymienić : teflon, żywice fenolow-formaldehydowe, poliamidy, kopolimer acetalowy czy modyfikowany poliester.

- sprężyny: najczęściej z żywicy epoksydowej wzmocnionej włóknem szklanym, laminatu epoksydowo-szklanego, poliacetali wzmacnianych w razie konieczności włóknem szklanym.

- prowadnice maszyn: tworzywa muszą się charakteryzować odpornością na ścieranie, zastosawanie mają np. teflon z brązem, fluoroplasty z napełniaczem papierowym lub bawełnianym

- koła zębate: laminaty fenolowo-formaldehydowe z napelniaczami, poliamidy wzmacniane włóknami, żywice epoksydowe, PCW, poliestyren.

- powlekanie blach: najczęściej stosuje się zmiękczony PCW w postaci folii.

- osłony maszyn i urządzeń: min.: PCW, laminaty poliestrowe, polietylen, termopolimer ABS formowany metodą próżniową, pleksiglas.

- elementy wykonane z gumy: podkładki amortyzujące, uszczelki, paski klinowe i zębate, węże, taśmy transporterów, laminowanie metalu.

guma twarda: uszczelki, zawory

guma spieniona: filtry

guma gąbczasta: elementy tłumiące drgania

3. Nowe rodzaje tworzyw sztucznych:

a. polimery przewodzące: zwane syntetycznymi metalami. Należą tutaj poliacetylen,

poi i para fenylen, polipirol, politiofen. Oprócz przewodnictwa elektrycznego charakteryzują się przezroczystością, anizotropowością przewodnictwa, możliwością zmiany własności mechanicznych w dużych granicach, elektroluminescencją lub półprzewodnictwem.

b. biomateriały: w medycynie znalazły zastosowanie min.: silikon, teflon, pleksiglas, poliamidy, polietylen, a w dentystyce: polimery akrylowe i kopolimery, pleksiglas (protetyka).

c. wysokogatunkowe tworzywa termoplastyczne: polieteroeteroketok (PEEK), polisiarczek fenylenu (PPS), polifluorek winylidenu (PVDF), polieteroimid (PEI). Charakteryzują się znakomitymi własnościami mechanicznymi, cieplnymi i elektrycznymi.

d. modyfikowany biodegradalny polietylen: polimerem bionolle - biały, krystaliczny polimer ulegający całkowitej biodegradacji, w kompoście i glebie od 6 do 24 tygodni a w osadzie czynnym od 8 do 10 tygodni. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością, niską temperaturą topnienia, jest termoplastyczny, i ma mały ciężar cząsteczkowy

4. Utylizacja tworzyw sztucznych:

- recykling,

- spalanie,

- biodegradacja,

- materiały kompozytowe.

O szybkości i stopniu degradacji polimeru decyduje liczba merów, ich rodzaj, sposób usieciowania i połączenia. Biodegradacja polega na wykorzystaniu polimeru jako źródło energii i węgla dla organizmów typu grzyby i bakterie. Rozkład jest spowodowany enzymami wydzielanymi przez te organizmy. Degradacja rozpoczyna się od korka długich łańcuchów i dlatego może trwać kilkaset lat. Ulegają one również rozkładowi pod wpływem światła (promieniowanie UV) oraz substancji chemicznych. Proces biodegradacji Modyfikacja polega na wkomponowaniu w łańcuchy polimeru innego polimeru co powoduje w efekcie końcowym biodegradację łańcucha w kilku punktach naraz.