91616

William Szekspir - twórczość romantyczna (4 fazy):

•    nauka w opanowaniu rzemiosła (umiejętnie inspirował się innymi i wzbogacał pomysły) np. Ryszard III, Poskromienie złośnicy, Stracone zachody miłości

•    pełnia rozkwitu np. Sen nocy letniej, Kupiec wenecki, Romeo i Julia, Ryszard //. Henryk V (są to kr oniki łustoryczne, nie źródła)

•    lata wielkich tragedii np. Hamlet, Makbet, Otello, Juliusz Cezar

•    rozluźnienie struktury dramatycznej, melancholia, baśniowe klimaty np. Zimowa opowieść

Cechy charakterystyczne:

•    zapożyczanie wątków, ale przekształcanie r dopracowywanie i cli

•    mieszanie wydarzeń historycznych (by pokazać ludzką psychikę)

•    najważniejszy człowiek i to co się z nim dzreje, jego motywacje

•    utwory pisane językiem literackim, pięknym, ale trudnym i specyficznym

•    wykorzystanie retoryki w monologach

•    bardziej wyraziste postaci

•    lepiej operuje kontrastem, zabawa elementami charakteryzującymi bohatera

•    olbrzymia świadomość słowa budującego znaczenie, miał śowiadomość, że pisze dla aktora, nie czytelnika

Tradycja Szekspira wpływa na twórczość min. Goethego, S. Wyspiańskiego, J. Iwaszkiewicza, twórców oper, baletów.

Najwięcej prób ekranizacji Szekspira podjęto w Anglii.

Lorens 01ivier (aktor i reżyser) - zagr ał wszystkie męskie postaci w teatrze

Szekspir wykorzystuje w swej twórczości wiedzę o aktorstwie, teatrze i sztuce scenicznej. Zadanie: pokazywanie człowiekowi innych twarzy. Bycie zwierciadłem, które jest instrumentem prawdy o człowieku. Pokazuje, że ten kto patrzy w stronę sceny, może znaleźć odpowiedź na nurtujące go pytanie.

Monolog Hermiony:

•    zostaje oskarżona o zdradę męża, króla z przyjacielem i postawiona przed sądem

•    budując jej wystąpienie Szekspir odwraca rolę (Hermiona oskarża męża o uknucie intrygi, oskarża styl rządzenia, intrygi dworskie

•    mowa obrończa i oskar życielska

•    Hermiona nie lamentuje, tylko stoi z podniesioną głową; mówi, że jest nie tylko żoną, matką i królową, ale i córką króla (honor), powołuje się na bogów, wie, że jest niewinna

•    silna, władcza, lojalna, prawa, ma szacunek dla męża

•    wie, że zdrada stanu jest haniebna

•    wierzy w sprawiedliwość

•    me pada nawet cień wątpliwości co do jej lojalności Szekspir genialnie pokazuje jak zmienia się bohater.