UMOWY MIĘDZYNARODOWE
Poza Konstytucją źródłem prawa wyznaniowego w Polsce są umowy międzynarodowe, czy to umowy bilateralne, czy takie, które mają charakter wielostronny są nie tylko podstawowym źródłem prawa międzynarodowego publicznego i prywatnego, ale także ze względu na zawartość merytoryczną wyjątki tych umów mogą być czystym, żywym źródłem prawa wyznaniowego. A skoro umowa międzynarodowa na podstawie i zgodnie z treścią artykułu 91 konstytucji RP zostanie wprowadzona do porządku państwowego na skutek ratyfikowania umowy staje się immanentnym składnikiem prawa polskiego, a zatem do prawa polskiego w zakresie prawa wyznaniowego będzie należeć Konkordat z 1993 roku podpisany pomiędzy Polską a Stolicą Apostolską, należą wszystkie umowy międzynarodowe ratyfikowane, a których treść odnosi się do prawa i wolności religijnej, swobody wyznawania pewnego światopoglądu na przykład będzie to Powszechna Deklaracja Praw i wolności obywatelskiej Konwencja Ochrony Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z listopada 1950, Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z grudnia 1966. o niektórych przepisach prawa międzynarodowego, które zostało wprowadzone do porządku prawa polskiego wspomnę w odniesieniu do pojęć prawa wyznaniowego.
USTAWY
Poza Konstytucją, poza umowami międzynarodowymi (szczególnie podkreślam, że wymieniony Konkordat należy tak do państwowego prawa wyznaniowego jak i do prawa wewnętrznego kościoła katolickiego i jest czymś, co spina swoistą klamrą łączącą system państwowego prawa wyznaniowego i szeroko pojętego prawa wyznaniowego.
Poza tym ustawy zgodnie z obowiązującą hierarchią prawa w Konstytucji. Można mówić o ustawach dotyczących wszystkich związków wyznaniowych, które legalnie działają na terenie III RP. Chodzi tu głównie, jeżeli chodzi o materie ustawową o „Ustawę o gwarancjach wolności sumienia i wyznania". A więc jedną z ustaw należących do pakietu ustaw tak zwanych majowych z 17 maja 1989 ( podkreślam, że do tego pakietu należą również inne ustawy uchwalone w tym samym dniu, które jak gdyby stanowią pierwszą jaskółkę zmian w prawie wyznaniowym i są ta „Ustawa o stosunku państwa polskiego do kościoła katolickiego” oraz „Ustawa o ubezpieczeniu społecznym duchownych”)
„Ustawa o gwarancjach..” określa stosunek państwa polskiego do kościołów i innych związków wyznaniowych jeżeli jeden z tych związków wynegocjował, a w konsekwencji ma tak zwaną indywidualną regulację w swojej pozycji prawnej jak na przykład: polski autokefaliczny kościół prawosławny, tych związków autonomicznych jest 16, to na zasadzie lexis specialis nie stosuje się ustawy o wolności sumienia i wyznania. Natomiast, jeżeli dokonując analizy konkretnej sprawy nic nie stoi na przeszkodzie, aby zastosować przepis lex
2