93817

pozaziemskie: uosobione Śmierć, Sumienie, Cnoty, Przywary. Bardzo ważnym elementem była psychomachia, czyli walkach aniołów i diabłów o duszę Każdego.

Monodram - utwór sceniczny, zwykle jednoaktowy, w którym występuje tylko jeden bohater, kierujący swą wypowiedź (wyznanie, opowieść, roztrząsanie) do publiczności, czy jakiegoś audytorium, czy też do konkretnego słuchacza, ale nieobecnego na scenie.

Intermedium - krótki utwór sceniczny o charakterze komicznym, wplatany w przerwy między właściwym spektaklem. Gatunek wywodzi się ze średniowiecza. Wprowadzał scenki dialogowe i komiczne, pierwiastki plebejskie i świeckie do misterium, moralitetu, miraklu.

Farsa - odmiana komedii, do której należą utwory o błahych konfliktach, posługujące się środkami komizmu sytuacyjnego, jaskrawymi efektami (karykaturą). Akcja opiera się na zabawnych zbiegach okoliczności, żywiołowości. Gatunek wywodzi się z intermedium, a swój rozkwit przeżywał w XV-XVI wieku. W XIX i XX wieku farsa uznawana była za „niski” gatunek dramatu.

Tragikomedia - gatunek dramatyczny, zawierający pierwiastki tragedii i komedii. Nazwę wprowadził rzymski komediopisarz Plaut (którego utwory wywarły ogromny wpływ na komedie nowożytne). Tragikomedia na nowo ukształtowała się w renesansowych Włoszech, także w twórczości Lope de Vegi czy Szekspira. Gatunek został porzucony przez klasyków, by powrócić znów w romantyzmie, epoce, której autorzy wysoko cenili grę elementów kontrastowych (patosu i komizmu, tragizmu i pogody, retoiyki i potoczności).

Melodramat (gr. melos = pieśń, drama = dramat) - gatunek dramatyczny, do którego należą utwory o sensacyjnej akcji, pełnej intryg i zaskoczeń, nasycony elementami patetycznymi i sentymentalnymi. Bohaterowie są konwencjonalni (naiwna ofiara, szlachetny bohater, czarny cliarakter, nierozgarnięty wesołek), co ma na celu wstrząśnięcie widzem, wywołaniem u niego współczucia. Melodramat zwykle kończy się pomyślnie dla pozytywnych bohaterów. Gatunek ukształtował się we Francji na przełomie XVIII i XIX wieku i wywarł pewien wpływy na kształtowanie się założeń dramatu romantycznego. W XVII i XVIII wieku melodramatem nazywano utwór dramatyczny z podkładem muzycznym (także operę).

Mimesis - w języku greckim oznacza „naśladownictwo” i tak ten termin rozumiał Arystoteles. Arystoteles ma na myśli naśladowanie natury przy użyciu takich sztuk jak rzeźba, malarstwo, poezja i częściowo muzyka. Naśladowanie nie musi być wierne,