93845

Polski sylabowiec charakteryzuje się dużą rozpiętością. Wiersze o najkrótszym formacie miały po trzy zgłoski w wersie, o najdłuższym - po siedemnaście.

W dziejach polskiej wersyfikacji regularnej sylabowiec, jakkolwiek od XIX w. ograniczony przez inne sposoby wierszowania pozostał systemem najbardziej uniwersalnym, ponieważ jego przyjęcie nie przesądzało o charakterze wypowiedzi i pozwalało na przedstawienie różnych postaw: epickiej, lirycznej i dramatycznej.

II. Przestrzeń w utworze literackimi na podstawie: Przestrzeń i literatura, red. J. Sławiński, A. Okopień-Sławińska. Wrocław 1978., Słownik wiedzy o literaturze, praca zbiorowa, wyd. Videograf Edukacja 2005).

- Kategoria przestrzeni w dziele literackim i - szerzej - "przestrzenności" świata przedstawionego może być rozpatrywana w trzech aspektach:

1.    Przestrzeń jako jedna z zasad organizacji planu kompozycyjna- tematyczne go dzieła literackiego (jego rzeczywistości przedstawionej), traktowana jako kategoria opisowa, jeden z elementów planu stylistycznego dzieła. W ten sposób rozumiana "przestrzeń" jest kategorią opisową z zakresu poetyki systematycznej lub opisowej.

2.    Przestrzeń jako kategoria z zakresu poetyki historycznej jest elementem przejętych z tradycji literackiej i kulturowej schematów kompozycyjnych przestrzeni przedstawionej. Wiąże się taki sposób rozumienia przestrzeni z szeroko pojmowanymi badaniami topiki przestrzennej (specjalnej). Przedmiotem opisu są tu ujęcia konwencjonalne, związane z konkretnymi epokami, kulturami literackimi, prądami czy gatunkami.

3.    Przestrzeń iako element rzeczywistości przedstawionej w dziele literackim może być także rozpatrywana przez pryzmat pól semantycznych narastających wokół określeń przestrzennych, świadczących albo o daleko idącej indywidualizacji świata przedstawionego, albo wpisujących ten świat w konteksty środowiskowe, religijne czy łiistoryczne. Jako element rzeczywistości przedstawionej w dziele może też być wiązana z kulturowymi wzorami doświadczania przestrzeni, archetypicznymi uniwersaliami oraz interpretowana przez pryzmat filozoficznej refleksji na temat przestrzeni. W końcu przedmiotem analizy "przestrzeni" jako elementu świata przedstawionego mogą być relacje przestrzenne zachodzące między poszczególnymi elementami świata przedstawionego lub między zdarzeniami jako podstawowymi jednostkami fabuły utworu epickiego.