94294

—    ramy geodezyjnej,

—    osnowy sytuacyjno-wysokościowej.

Rama geodezyjna (rys. 10.37) to znajdujący się na zewnątrz rzutu realizowanego obiektu wielokąt pozwalający na odnoszenie się do mego w czasie trwania całego montażu. Główne punkty ramy geodezyjnej muszą być tak zlokalizowane, by nie były narażone na zniszczenie w czasie robót. Odległość odcinków - boków ramy geodezyjnej - od krawędzi rzutu wznoszonego obiektu zależy od sposobu tyczema osi montażowych. Przy tyczeniu bezpośrednim odległość ta wynosi kilka lub kilkanaście metrów, gdy budynki są o znacznej wysokości. Przy tyczeniu osi montażowych sposobem „od stałej prostej" odległość ta wynosi zwykle około 1,0 m. Metoda bezpośredniego tyczenia polega na przeniesieniu poszczególnych punktów osiowych z ramy geodezyjnej na zewnątrz powierzclmi ścian piwiric (rys. 10.38). Dokonujesię tego teodolitem metodą rzutowania i zaznacza w sposób trwały na konstrukcji. Przy tyczeniu „od stałej prostej" wyznacza się pomocnicze osie robocze, nazwane stałymi prostymi, przesunięte w stosunku do osi podstawowych -