Polega na ustaleniu znaczenia i zakresu wyrażeń tekstu prawnego ze względu na język, w którym zostały sformułowane.
Interpretator posługuje się na tym etapie dokonywania wykładni dyrektywami wykładni językowej. Podstawowe dyrektywy interpretacyjne:
tfyrektywa domniemania języka potocznego w stosunku do uniwersalnego języka prawnego nakazuje interpretowanym zwrotom prawnym przypisywać takie znaczone, jakie posiadają w języku potocznym . chyba źc obowiązuje już ustalone specjalne znaczenie na gruncie języka prawnego danego systemu prawa(uniwer salnego języka prawnego).
(fyrektywa domniemania imiwersalnego języka prmsnego w sto siutkn do języka prawnego danego aktu
prawnego - nakazuje interpretowanemu zwrotowi prawnemu przypisywać, po ewentualnym odrzuceniu znaczenia wynikającego z języka potocznego . takie znać zenie, jakie ma on w uniwersalnym języku prawnym, chyba że w danym akcie prawnym zostało ustalone znaczenie szczególne tego zwrołu(deftnicja legalna). Wtedy należy się nim poshigiwać niezależnie od tego. jakie znaczenie ma równokształtny zwrot w uniwersalnym języku prawnym.
dyrektpea toisamości znaczeniowej - nakazuje jednakowo interpretować zwroty o identycznym brzemieniu, występujące w tym samym akcie prawnym Danemu zwrotowi występującemu kilkakr otnie w danym akcie prawnym można jednak przypisać inne znaczenie, jeżeli jest to wyraźnie wskazane w danym przepisie prawa tego aktu prawnego. Sytuację taka należy ocenić negatywnie, gdyż prowadzi do niejasności przepisów prawnych.
„racjonalny prawodawca ” - założenie, że pr awodawca tworzy przepisy prawa zgodnie z zasadami techniki prawodawczej i posługuje się w sposób popr awny językiem . w którym napisane są pr zepisy prawa. dyrektywa kompletności - określa, że należy w taki sposób ustalać znaczenie przepisu prawa, aby żaden z jego elementów(nawret kropka czy przecinek) nie okazał się zbędny.