94707

54/03. Stosunek postępowania egzekucyjnego do orzekającego.

Stosunek postępowania egzekucyjnego do postępowania orzekającego - celem zarówno jednego, jak i drugiego jest doprowadzenie do realizacji normy prawa materialnego. W postępowaniu orzekającym chodzi o autorytarną konkretyzację normy prawnej, natomiast w postępowaniu egzekucyjnym chodzi o wykonanie tej normy zgodnie z tą konkretyzacją. Postępowanie egzekucyjne następuje zatem po postępowaniu orzekającym i jest wobec niego postępowaniem wykonawczym. Postępowanie egzekucyjne może być prowadzone równocześnie z postępowaniem orzekającym, jeżeli decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, albo gdy podlega ona natychmiastowemu wykonaniu z mocy prawa. Prowadzenie postępowania egzekucyjnego nie stoi na przeszkodzie prowadzeniu odwoławczego postępowania orzekającego lub weryfikacji decyzji w trybach nadzwyczajnych. Organy prowadzące takie postępowanie mogą jednak wstrzymać wykonanie decyzji i ich postanowienie powoduje niedopuszczalność prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Oba postępowania mają odrębny przedmiot. Powoduje to ich wyłączność, wobec czego konkretyzacja normy prawa materialnego i jej weryfikacja nie może być przedmiotem postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny nie jest uprawniony bowiem do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Stosunek postępowania egzekucyjnego do orzekającego kształtuje również wspólność uregulowań prawnych (odpowiednie stosowanie kpa w postępowaniu egzekucyjnym). W postępowaniu egzekucyjnym należy stosować przepisy ustanawiające zasady ogólne, ale z wyłączeniem zasady ugodowego załatwiania spraw, przepisy dotyczące właściwości, wyłączenia pracownika lub organu, odnoszące się do strony, podmiotów na prawach strony, o załatwianiu spraw, doręczeniach, wezwaniach, terminach, podaniach, protokołach i adnotacjach, odwołaniu i zażaleniu, o wznowieniu postępowania oraz o uchyleniu i zmianie decyzji.