95407

Podział teorii politycznych:

1) . Normatywne

=> proponuje się dobry ład polityczny; normy są dobre, wcielane w życie społeczne dla jego dobra;

2) . Empiryczno - analityczne

=* redukuje się myślenie polityczne do sposobu badania polityki, po to, żeby ją usprawniać. Nie ma tu cech moralnych, polityka ma być stricte efektywna i skuteczna. Wyróżniamy tu dwie tradycje myślenia o polityce:

1.    Maxa Webera(tworzenie typów idealnych polityki)

2.    Emila Durkheima(modelowanie, prognozowanie polityki)

3) . Dialektyczno - krytyczne

=> oparte na kilku założeniach:

1.    odrzucenie myślenia opartego na wzorach empiryczno - analitycznych

2.    odrzucenie myślenia normatywnego

Poszukują za to nowych rozwiązań. Feminizm jest przykładem oparcia się o założenia tych teorii.

Typy te nie występują oczywiście jednocześnie. Po II wojnie było myślenie normatywne, bo spostrzeżono, że efektywne patrzenie na politykę doprowadziło do wojny. Na drugim biegunie rozwijał się więc marksizm, na drugim liberalizm.

W latach 50-tych normatywne teorie przegrały, bo okazało się, że ZSRR wszystko wygrywa. Zaczęto więc tworzyć teorie empiryczno - analityczne, aby zatrzymać komunizm.

Debaty intelektualne wróciły w latach 80-tych, za Regana