rk* = r(tk) = (x[. y[) = (x(tk). y((*)) - punkty poślednie na łuku \.|/V indukowane przez wybór punktów pośrednich podziahi
p. I £ k£ n;
Ark = r(tŁ)-r(tk ,)= (A^.AyJ. gdzie Ax1 = x(tk)- x(tk,). Ayk = y(lk)- y(tk ,). 1 Skśn.
=tn I, I. ,* I **
Kys. 2.1.5 Podział odcinka [a./3) i podział łuku zorientowanego f indukowany przez ten podział
Det. 2.1.3 (całka krzywoliniowa zorientowana)
Niech F =(P,Q) będzie polem wektorowym określonym na łuku zorientowanym T c R:. Całkę krzywoliniową zorientowaną z pola wektorowego F po łuku T definiujemy wzorem:
łkf n .
f P(x,y)dx + QUy)dy = lim V(p(x*,y-jA^ + Q(xk\ y[)Ayk).
r *{r
o ile granica po prawej stronie znaku równości isUiieje oraz nie zależ)' od sposobu podziahi f przedziału [a,p\. ani od sposobu wyboru punktów poślednich S. Powyższą całkę oznaczamy krótko przez J Pdx + Qdy •
r
Uwaga. Całkę krzywoliniową zorientowaną z pola wektorowego F = (P.Q. R) po łuku T położonym w przestrzeni definiujemy analogicznie i oznaczamy symbolem:
J P(x. y, z)dx + Q(x, y, z)dy + R(x, y, z)dz lub krótko J Pdx + Qdy + Rdz. r r
W zapisie wektorowym definicja całki krzywoliniowej zorientowanej z pola wektorowego F = (P.Q) lub poła wektorowego
F =(P,Q. R) po łuku zorientowanym T położonym odpowiednio na płaszczyźnie lub w przestrzeni przyjmuje jednolitą formę:
F (rk*) o Ark*,
S{t
gdzie dr =(dx,dy) lub dr = (dx,dy,dz). Całkę krzywoliniową z pola wektorowego F po łuku Y oznaczamy też krótko
symbolem J F o dr •
r
Rys. 2.1.6 Ilustracja do definicji całki krzywoliniowej zorientowanej w formie wektorowej
I)ef. 2.1.4 (całka krzywoliniowa po sumie hików zorientowanych)