choroszy)8

298

jako powtarzalność), T_K - czas obróbki na obrabiarce konwencjonalnej, T_N- czas obróbki na obrabiarce SN.

Należy zauważyć związek między wielkością partii n_SN i jej powtarzalnością/?. Im większa jest powtarzalność p, tym mniejsza może być liczebność partii i wówczas można ponosić większe nakłady na przygotowanie produkcji (C_R + c_N). Wynika z tego eko-nomiczność stosowania obrabiarek SN przede wszystkim do powtarzalnej produkcji mało- i średnioseryjnej.

Automaty tokarskie stosuje się w produkcji wielkoseryjnej i masowej.

Frezowanie powierzchni obrotowych metodą „Roto-Mill” jest bardzo wydajne, ale - ze względu na bardzo kosztowne oprzyrządowanie - stosuje sieje tylko w produkcji

masowej. Metoda polega na tym, że powierzchnie obrotowe przedmiotu są obrabiane dwoma zespołami tarczowych, walcowych lub kształtowych frezów umieszczonych na dwóch trzpieniach znajdujących się po obu stronach obrabianego przedmiotu, których osie są równoległe do osi wału (rys. 15.33). Obrabiarki do frezowania mają stół z dwoma gniazdami, co umożliwia zdejmowanie obrabianego przedmiotu i ustawienie nowego w trakcie obróbki jednego z nich (rys. 15.34). Duże średnice frezów używanych na tych obrabiarkach (0 > 250 mm) i bardzo sztyw-

ne trz™. dajnośi Pod nie. 2 r nia w n wej pra nie osi j i prosię

Rys. 15.33. Frezowanie powierzchni cylindrycznych metodą „Roto-Mill”

Rys. 15.34. Schemat pracy frezarki do obróbki metodą „Roto-Mill”: a - zakończenie szybkiego dosuwu w prawo, b - koniec wgłębienia się frezu, c - zakończenie posuwu obrotowego, d - szybkie odsunięcie stołu w lewo

geometry kształtów Zaletą w porowi i niezawo iwia ustrs iomi2st z* Toczeń śrubo wyc karskiego towego ~ę przedmiot przedmiot tą 'Obróbki ina jest j< = w prc-3